Alexandra the Great

Jest to wielka mapa o wielkiej bohaterce, a także znaczącej specyfice. Zaczynamy z dużą armią i od razu ją tracimy – nie ma innej możliwości. Tytułowa Alexandra musi mierzyć się z buntem i aby go spacyfikować pokonuje liczne krainy – bardzo dosłownie pokonuje. Specyfiką scenariusza jest to, że jest nie TBS, a RPG. Bohaterka zaczyna na 32 poziomie doświadczenia i z rozwiniętymi Walką, Taktyką, Magiami Ładu, Natury i Życia. Pod koniec staje się jednoosobową armią i to muszę przyznać najpotężniejszą jakąkolwiek utworzyłem w HoMM IV. Nie ma rekrutacji jednostek
na normalnych zasadach – dla gracza ludzkiego nie istnieją, dla komputerowego są specyficzne.
~
Początki jednak są trudne. Alexandra powinna z jednej strony szybko eksplorować teren – wrogowie z czasem robią się coraz silniejsi, ale z drugiej całkowicie go oczyszczać wypełniając wszystkie misje, zagarniając wzmocnienia i artefakty oraz odwiedzać wyrocznie, które są kluczowe w tej mapie. Początkowo podporządkowujemy sobie tereny barbarzyńców, tam też możemy wstępnie rozwinąć bohaterkę budując odpowiednie struktury. Powinniśmy zdobyć magiczny zwój i potężny zestaw Tygrysa. Następnie kierujemy się ku strefie nekromantów, która stanowi solidną przeszkodę - nieumarlaków nie da się zahipnotyzować. Po Śmierci kierujemy się do krainy Życia i ją również musimy sobie podporządkować. Następnie kierujemy się do podziemi pełnych Hydr – największej z krain zapewniającej spory rozwój bohaterce. Po niej przychodzi czas na strefę Natury – tam możemy pozyskać drugą bohaterkę - z której to krainy możemy w końcu wydostać się na ocean i dopłynąć do rodzimej Alexandrii.
~
Wrogowie otrzymują dodatkowe jednostki z czasem, jednocześnie aż do naszego przyjazdu mogą korzystać z siedlisk – po przekroczeniu przejścia siedziby stworów ulegają detonacji a także zwalniani są neutralni bohaterowie, którzy mogą odbijać nasze miasta – są one bezbronne. Dlatego należy się spieszyć, na przykład nie zajmując kopalni – złoto i surowce nie mają wielkiej wartości na tej mapie, a i tak w kilku chatkach misji tracimy wszelkie zasoby.
~
Od strony technicznej wykonanie mapy jest przepiękne i na pewno wymagała ona wiele pracy i sporo przemyśleń. Trzy z krain są typu trawiastego, ale każda z nich prezentuje się zupełnie inaczej, zaś pozostałe krainy wyglądają równie dobrze. Pojawiające się teksty układają się w ciekawą, choć konwencjonalną opowieść o znalezieniu się na dnie by się odbić – umilają ją teksty o bogach HoMM, zaś na mapie znajduje się zaskakująco wiele jednostek, które nie znalazły się w IV odsłonie serii. Jedyne do czego można się przyczepić to nie wyświetlanie się w oknie jaki bonus zyskaliśmy za np. misję. Mapa wymaga znajomości języka angielskiego, bez podstaw mowy Shakespeare'a nie da się w nią grać.
~
W scenariusz grałem na poziomie zwykłym – nie chciałem wzmacniać neutrali bo czasem to pomaga w rozgrywce bardziej nam niż przeszkadza. Korzystałem tez z Equilibrisa i na pewno da się zagrać w ten scenariusz – czasem po zdobyciu miasta gra się wyłączała, ale po zapisaniu gry tuż przed oblężeniem można było cieszyć się jego zakończeniem. Eq wzmacnia obronę bohaterów – co sprzyjało mi w walce z neutralnymi jednostkami, ale w starciu z wrogimi armiami wyrównywało się. Tym bardziej, bo mod wzmacnia Taktykę, niepotrzebną Alexandrze, lecz w wypadku kolorowych wrogów czyniło ich to trudniejszymi do pokonania. Zapobiegał też możliwości wykonywania tych samych misji po wielekroć. Nieco wzmacniał też niektóre jednostki, np. orków.
~
Alexandra the Great to wspaniały, wielki scenariusz dający jedyne w swym rodzaju doświadczenie tworzenia niepokonanej bohaterki, która jednak będzie przegrywać po wielekroć aby w końcu przezwyciężyć trudność i zwyciężyć. Scenariusz zapewnia wiele możliwości i mój opis jest bardzo lakoniczny jeśli chodzi o to z czym się będziemy mierzyć. Dlatego z czystym sumieniem daję ocenę najwyższą.