Kosmos

Są w Jaskini mapy przedstawiające Polskę, Rzeczpospolitą Polsko-Litewską, Europę i nawet świat, ale całą galaktykę? Jak wyszedł tak ambitny plan?
Gra przeznaczona jest dla 8 graczy ze zdefiniowanymi stronnictwami, w kolejności kolorów są to Inferno, Forteca, Twierdza, Cytadela, Loch, Twierdza, Bastion i Zamek. Każdy z nich rozpoczyna na planecie, która jednak wyraźnie jest zamieszkana – znajduje się na niej komplet kopalni, siedlisk i m.in. dwie smocze utopie. Aby wydostać się z naszej planety należy odblokować bramę walcząc z najsilniejszymi jednostkami naszej frakcji. Wydostać się zaś można w dwie strefy – pustynną gdzie znajdują się portale jednostronne prowadzące do Smoczej Planety i wodną, z której można zacząć podróż do centrum galaktyki – bez konieczności walki jak na Smoczej. Po drodze przyjdzie nam walczyć z wieloma potworami i odbywać podróże na inne planety, z których każda ma jakąś specyfikę. Najważniejszą z planet jest ta z namiotami kluczników wszystkich graczy, bez których odwiedzenia nie da się zająć innych planet.
Od strony technicznej wykonanie mapy jest po prostu słabe. Planety startowe są monoterenowe i wyglądają na stworzone przy pomocy pędzla przeszkód. Sprawiają wrażenie rozrzuconych obiektów przygody i kilku przeszkód. Planety neutralne wyglądają lepiej, są zdecydowanie ładniejsze i mają ciekawszą budowę wewnętrzną. Autor odblokował wszystkie umiejętności, wszystkich bohaterów, więc startowi herosi będą się skrajnie różnić, ale przede wszystkim odblokował wszystkie artefakty, poza Skrzydłami Anioła, Emblematem Wiedzy i Rogiem Otchłani – ten ostatni znajduje się na jednej z planet i dość łatwo go zdobyć. Sprawia to że tak ważne są Smocze Utopie: dużo reliktów w nich znalezionych gwarantuje zwycięstwo. Z czarów niedostępny jest Lot i Portal Miejski choć ten drugi ma dedykowaną kaplicę. Sprawia to, że rozgrywka jest dość losowa i może być tak, że odpowiednio wylosowane przedmioty zapewnią szybkie zwycięstwo – dodatkowo SI nie umie rozmontowywać składanych przedmiotów, co też wpływa na rozgrywkę. Dostaje co prawda zasoby, ale jednak gubi się w nadmiarze możliwości.
~
Na mapie nie ma większej fabuły, stanowią ją teksty w karczmie, zdarzenia-pułapki. Są chaty misji i Graal do znalezienia. Jest to scenariusz z dość powolnym rozwojem – naprawdę można tu zacząć od kapitolu i silnie zaznaczoną strefowością. Mapa daje możliwość stworzenia potężnej armii, z arcyprzydatnymi w tym scenariuszu Błękitnymi smokami na czele, jest jednak dość losowa i na tym polega jej urok. Finalną oceną pozostanie mocne 4-.

Dzięki za opinię :)
Pomysł na mapę zrodził się w prosty sposób. Mgła jaka jest normalnie na nieodkrytych częściach mapy jest ciemna i zawiera jakby białe gwiazdki i wraz z czernią pustki przywołała na myśl tę ciemność, która panuje w kosmosie. Dalej już poszło samo. Rozmiar planszy umożliwił takie ułożenie planet, że będąc na jednej nie widać sąsiedniej.
Rzeczywiście, planety są dość jednolite terenowo i plenery były tworzone przy pomocy pędzla przeszkód, co usprawniło tworzenie, jak widać kosztem swoistej "indywidualności" planet i pozbawiając niektórych walorów wizualnych. Osobiście mi to jednak nie przeszkadzało. Chciałem też, aby gracze mieli jak najbardziej równy dostęp do obiektów na swoich planetach stąd każdy ma tyle samo smoczych utopii i innych budynków dających exp czy umiejętności. Planety neutralne są pod tym względem lepsze, bo nie musiałem już trzymać się tej "równości" i mogłem puścić wodze fantazji. Miejski Portal jest zablokowany, ale można się go nauczyć jako nagrodę w jednej z chat proroków.
Faktycznie, nie jest to mapa na której SI się jakoś szczególnie odnajduje. Tworzyłem ją bardziej z myślą o grze na multi z rodzeństwem, jako taką możliwość ciekawej rozgrywki wzbogaconej o różne inside joke'i i przeżycia przygody mimo braku jakiegoś głównego wątku fabularnego. Fabuły więc, poza wprowadzającą, raczej nie ma i nie miało być, bo chodziło o to, żeby móc stworzyć własną historię.