Night of the Serpents

Scenariusz "Noc Węży" zapewnił mi doskonałą zabawę. Stanowił ogromne wyzwanie; wymagał ode mnie niestandardowych rozwiązań i zweryfikowania przyzwyczajeń w grze. Poczułem w nim klimat oryginalnych kampanii i kronik z Herosa. Rozgrywka zawiera wciągającą fabułę ze świetnym motywem węży z bagien ugruntowanych w specyfice wyglądu mapy, który jednocześnie nie przytłacza i nie odwraca uwagi od rachuby następnych kroków.

Kraina jest pięknie udekorowana, a rozmieszczenie lokacji na mapie, zwłaszcza siedlisk stworzeń, oraz uzasadniona w warunkach terenowych dostępność budynków do budowy, jak również dodane artefakty umożliwiają stosowanie praktycznych ruchów w turach i rozlicznych taktyk. Pozwala ona ćwiczyć umiejętność obserwacji, przeżywanie emocji i rozsądek.

Doznań jest sporo. Choćby strach przed konfrontacją z bohaterem dowodzącym armią, w której jeden z oddziałów składa się z ponad setki siódmopoziomowych istot. Kluczowym przy tym jest by: pozwolić sobie na tę emocję, następnie opanować panikę i zadać pytanie, jak można sobie poradzić z dysponowaniem daną pulą zasobów, wojsk i zaklęć. Przy tym najwyższej próby losowość mapy pozwala na różne rozwiązania, zależnie od warunków danego podejścia.

Dalej, przy gniewie po utracie miasta, w nim wojska, dochodów z niego, lub po przejęciu przez przeciwnika kopalni i surowców z niej, czołowym jest dopuszczenie tego odczucia, opanowanie złości i zastanowienie się, na ile były one przydatne w tym tygodniu, czy może będzie można je odzyskać w przyszłym, oraz do jakich lokacji na mapie można udać się w tym czasie. Rozwiązań na to twórca zapewnił nadzwyczajnie wiele!

Podczas gry regularnie kłania się zasada, aby: nie zbierać od razu każdego napotkanego zasobu; nie kupować w mig wszystkiego, co popadnie w mieście i w krainie; nie zdobywać całej puli lokacji na chybcika. Istotnym jest pomyśleć, które z nich są akurat potrzebne.

Autor dopracował mapę w tak niesamowity sposób, że sama droga do celu, jakim jest wykonanie specjalnego warunku wygranej schodzi na dalszy plan i rozgrywka skupia się na pośredniej drodze, będącej przygotowaniami do niego. Twórca scenariusza dodał nawet błyskotliwe zagadki! Statyczne, mające słowne wskazówki, i dynamiczne - ze zmienną sytuacją na mapie.

Usprawnione przez Róg Otchłani działania komputerowych wrogów sprawiają, że przygotowania do bitew i same one są jeszcze bardziej wymagające oraz często z nieuniknionymi stratami w armiach.

Demiurg stworzonej mapy niesamowicie doszlifował wysoki już poziom trudności, który wzrasta wraz z mijającymi tygodniami i wymaga elastyczności w stosowanych taktykach oraz dokonywania ich modyfikacji wobec zmiennych warunków w krainie.

Zmaksymalizował potencjał strategii turowej z równoległym zawiadywaniem bohaterami wyszkolonymi w innych umiejętnościach, z różnoimiennymi armiami o odmiennej wielkości, gdzie znaczące są kalkulacje o zdobywanych punktach doświadczenia.

Ode mnie najwyższa nota dla tej wybitnej mapy.

Mapa z pomysłem dobrze zrobiona. Moim zdaniem w mapach powinna obowiązywać zasada Hitchcocka, tutaj mamy lekkie zaburzenie tej zasady. Bardzo trudny początek, im dalej tym łatwiej.
Propozycja – można wydłużyć drogę graczy CPU, aby atakowali później, a w dalszej części wzmocnić ich zdarzeniami.