Na bogato!

Mapa o bardzo przyziemnej fabule i niecodziennych rozwiązaniach. Celem misji jest zajęcie całości mapy. Początkowo dysponujemy nierozwiniętym miastem i niedorozwiniętym sojusznikiem. Na samym początku aby nieco ułatwić grę możemy wybrać jeden z bonusów. Polecam zwoje, bo zaklęcie jakie zapewniają może się przydać na każdym etapie gry. Początki bywają trudne, a problemem może być logistyka – zaczynamy na pustyni i trudno się szybko przemieszczać, chyba że zaczynamy Chaosem. Dodatkowo źródła surowców są dość ubogie, w pobliżu oprócz tych podstawowych mamy dodatkowe źródła surowców każdego rodzaju jedynie w postaci 5 jednostek bądź 500 tygodniowo. I na dodatek nie ma wśród jamy chochlików, co jest frustrujące grając chaosem. Eksploracja jest dość powolna, bo armie neutralne są dość silne, niemal zawsze składają się z bohatera i jego pomagierów. Na samym początku musimy ogarnąć scenariusz, bowiem różni się on bardzo od standardowych. Przyzwyczaić się do nietypowych rozwiązań. Na samym początku ekspansję można skierować do drugiego miasta naszego rodzaju, położonego na południowy wschód od naszego. Oprócz tego można wejść do podziemi i przyłączyć kopalnie złota. Mamy potencjalnie aż trzy do dyspozycji, przy okazji możemy zagarnąć bonusy, ale im dłużej poczekamy tym będą one większe – można więc na początku wybrać jedną z kopalni. Złoto jest zaś bardzo przydatne, bowiem możemy sobie wykupywać za nie bonusy. W pewnym momencie uaktywnią się sterowani przez SI gracze. Pierwsze potyczki z nimi będą spektakularne i wymagające, w okresie późniejszym jedynie uciążliwe, aczkolwiek me miasto startowe dwukrotnie zdobywało. Zdradzę tutaj, że aby dostać się do najsłabszego, fioletowego niezbędna jest podróż morska na naszym poziomie, do czerwonego podróż, a do pozostałych graczy - należy eksplorować podziemia. Możemy też skorzystać z chatek i wykończyć wrogów wypełniając zadanie. Różnego typu miejsc wartych odwiedzenia, smaczków jest na tej mapie olbrzymia ilość i nie da się omówić wszystkich. SI ewidentnie głupieje od tego dobrobytu. Oprócz tego autor umieścił sojusznika, którego powinniśmy wspierać i który może nam przeszkadzać. W gruncie rzeczy możemy pozwolić wrogom go wykończyć i nic się nie stanie.
~~
Pod względem wykonania mapa jest wyjątkowa, styl jej wykonania może się podobać, może nie podobać, ale trudno pozostać wobec niego obojętnym. Bogato oskryptowany scenariusz wzbudza szacunek. Lekko problematyczna pozostaje dla mnie kwestia umiejętności, bowiem autor usilnie chce abyśmy zapewnili naszym bohaterom walkę. W okolicach naszego miasta bazowego jedynym źródłem innych umiejętności drugorzędnych jest uniwersytet wojenny, a jeśli trafią się tam umiejętności z walki i takie którymi dysponuje już heros, może być trudno wyszkolić bohatera jakbyśmy chcieli. Udało mi się dwóch głównych bohaterów rozwinąć do powyżej 30 poziomu, zdobyli też znaczne bonusy do ataku/obrony. Na mapie zdobywanie artefaktów nie jest proste i ich niewielka ilość sprawia, że ceni się te, które się ma. Autor zablokował nekromancję – jeśli zamierzamy grać za pośrednictwem Equilibrisa możemy ją odblokować.
~
Podsumowując scenariusz, to mapa oferuje bogactwo rozwiązań niestandardowych, co wymaga opanowania najpierw mechanizmów scenariusza, a później ruszenia na wroga, którego pokonanie nie będzie sprawą prostą i zdąży zgromadzić potężne armie. Finałową oceną będzie mocne 5.