Prisoners of War

Volkor umieścił swój nick na mapie i trzeba stwierdzić, że pod byle czym się nie podpisał. Ludzcy gracze mają zdefiniowane stronnictwo, są to kolejno Loch, Wrota Żywiołów, Inferno, Twierdza, Forteca, Cytadela, wyjątkiem jest gracz brązowy, który może mieć dowolne stronnictwo. Specyfika mapy ujawnia się już na początku, bowiem każdy z graczy monolit zaprowadzi do jednej z dwóch potencjalnych stref startowych. Sprawia to, że sama liczba możliwych konfiguracji krain startowych jest olbrzymia i gwarantuje że każda rozgrywka będzie inna. Wszystkie krainy zawierają komplet kopalni, poza złota i zestaw siedlisk – te najwyższych poziomów są bardzo dobrze pilnowane. Ponad to wzmocnienia różnego typu, niewielką pozostaje ilość artefaktów. Aby zdobyć dwa z nich powinniśmy wybrać się do jaskiń doświadczenia, gdzie walcząc z ukrytymi potworami możemy obrobić grobowiec. Po oczyszczeniu strefy możemy wybrać się ku innym krainom, statkiem bądź portalami. Liczba krain jest znaczna, trudno jakoś je scharakteryzować niewątpliwie jednak najprzydatniejsze będą te zawierające neutralne miasta. W końcu napotkamy innych graczy i zacznie dochodzić do walk. Celem gry jest pokonanie niejakiego Astrapiosa, który istotnie, przysporzyć może wielu strapień. Aby doń dotrzeć należy pokonać trójkę generałów, którzy staną nam na drodze. Jest to liniowa część fabuły.
~~
Mapa wykonana w sensie wizualnym jest perfekcyjna. Krainy są ładne, różnią się od siebie, a o żadnym terenie nie można powiedzieć, że jest pusty. Jeśli uwzględnić, że autor nie wykorzystał niemal dodatkowych obiektów – czapki z głów. Fabuła głównie opowiada o naszych przeciwnikach, obejmując kilka zdarzeń. Wracając do samej rozgrywki, to muszę przyznać, że przejście scenariusza zajęło mi 17 miesięcy. Sprawiło to, że pod koniec mapy neutralne potwory często można było liczyć w tysiącach, za to te z wysoką początkowo liczbą, ale zablokowanym przyrostem moi bohaterowie wciągali nosem. Dało też pod koniec nieograniczoną liczbę surowców, chociaż w kilku pierwszych miesiącach były problemy z rekrutacją wszystkiego. Problemu nadmiaru nie było w wypadku artefaktów, każdy z reliktów cieszył. Na mapie pojawiają się Puszki Pandory, z reguły można z nich wyciągać 2 000 doświadczenia (w postaci granulatu). Można wykopać Graala. Autor umieścił w więzieniach najsilniejszych bohaterów, których możemy pozyskać dla naszej sprawy. Pojawiają się dość liczne chatki misji. Tutaj jednak mam zastrzeżenie, bowiem premie są z reguły dość niskie. Duża część chatek nagradza za bycie bohaterem danej klasy, ale nagroda jest symboliczna. Inne nie zawsze dają sensowną nagrody, jak choćby ta która w zamian za posiadanie 25 ataku wręcza 2 500 doświadczenia (w postaci żelu). Dodatkowo na mapie pojawiają się pewne błędy, część z nich usunęła łatka, ale wciąż dostęp do chatki misji (74:101:1) jest zablokowany, zaś latarnia morska jest położona na wodzie i w związku z tym niebroniona. Jest to też jedyny obiekt tego typu na mapie, a przydałoby się ich więcej wobec ogromu wód. Również bez walki da się skorzystać ze szkoły magii (156:190:1). Za mankament uznałbym także niezablokowanie najsłabszych umiejętności, a jedynie dyplomacji, (którą mają standardowi bohaterowie), a także artefaktów z nimi związanych.
~~
Jak już pisałem misję przechodziłem przez 17 miesięcy, podczas gdy w wypadku zwykłych scenariuszy zaczynam się nudzić po 7. Tutaj do tego nie doszło, a i sam finałowy przeciwnik okazał się nadspodziewanie potężny, toteż pozwolę sobie przyznać 6, z pewnym minusem za wspominane wady.

Tabris, dziękuję za wyczerpującą recenzję. Cieszę się, że dobrze Ci się grało. Mapa jest zdecydowanie trudniejsza na najwyższym stopniu trudności, choć jak najbardziej do przejścia. Po Twoich sugestiach usunąłem błędy:
- z dostępem do niestrzeżonej świątyni,
- zablokowanej chaty,
dodałem kilka latarni, zablokowałem "eagle eye", co wyskakuje w komunikacie zasad mapy.

Witam, cieszę się, że moja recenzja została przyjęta pozytywnie i posłużyła ulepszeniu mapy. Chciałbym przy okazji wspomnieć o dwóch rzeczach, które umknęły mi w recenzji. Pierwszą jest fakt, że gracz zielony trafił do strefy Golden Terrace i nie zajął miasta w przeciągu tygodnia. Tak jak spojrzałem jak wyglądała sytuacja 117 to kręcił się wokół miasta i chyba go nie dostrzegł, więc albo przybliżyłbym monolit, albo dodał obserwatorium. Druga to brązowy namiot - miałem problem z namierzeniem go, nawet po odkryciu 90% mapy, z jednej strony był to pewien pech, z drugiej nie mogłaby się pojawić informacja choćby przy tekście o smoczych utopiach, że w pobliżu znajduje się coś co umożliwia wstęp do posiadłości demiurgów. Ponad to jeśli aktualizowałbyś mapę przy najbliższej okazji mógłbyś dodać do blokowanych umiejek artylerię, pierwszą pomoc, naukę i przedmioty związane z sokolim? Pozdrawiam

Wspaniała mapa, bardzo widowiskowa, pełna urokliwych zakamarków. Bardzo mi się podobają te gęste zielone lasy w wykonaniu Volkora, mają w sobie prawdziwą magię. Poza tym mapa jest dość trudna, dwa razy na niej przegrałem, ale będę próbował dalej. Na mój gust mocna szóstka. Fajnie, że są jeszcze ludzie, którzy tworzą porządne mapy, grywalne i atrakcyjne graficznie. Pozdrawiam.

Dzięki Alanter za recenzję. Przeszedłem ją testowo każdym możliwym kolorem i na każdym poziomie trudności. Ostatni raz ogrywając tę mapę Nekropolią miałem 55 000 szkieletów, co jest moim rekordem w historii grania w H3. Finałowy boss poległ na autowalce. Co do nowej mapy to następną jaką dodam będzie G. Pozdrawiam ;)

Genialna mapa! dawno nie grałem w tak dobry scenariusz. Pełno zakamarków, surowców i potworów. Jest co robić! Widać ile czasu zostało poświęcone. Szczerze polecam, kawał dobrej roboty. Mapa jest po prostu piękna! Jest właściwie wszystko - woda, wyspy mniejsze, większe, wolne miasta, questy, portale, podziemia, tunele. I wszystko w idealnym balansie!! 100% wykorzystania elementów gry.
Mi osobiście nie sprawiła wielkich problemów mimo najwyższego stopnia trudności. No ale grałem Necro i kończąc w 15 msc miałem prawie 50k szkiela i 20k lisza. Także od pewnego momentu jest po prostu ganianie za przeciwnikiem. Taki urok tego zamku :p
Jedyny minus jaki znalazłem to słaby ogar koloru zielonego. Odkryłem go dosyć szybko, więc widziałem co robi, gdzie chodzi - a robił ciągle to samo. Nie wychodził z danej strefy, zbierał przyrosty itd. Nie wiem czy to tylko w moim przypadku, czy to jakiś błąd.
Polecam mapę, godziny świetnego grania zapewnione! Czekam na więcej Volkor! Oczywiście najwyższa ocena! Pozdrawiam :)

Założyłem konto, żeby móc podziękować za bardzo dobrą mapę :) Grało się naprawdę przyjemnie, widać, że włożono w nią mnóstwo pracy — od strony estetycznej, jak i "rozgrywkowej". Trafia do moich top 12.
Natomiast, mam dwie krytyczne (mam nadzieję, że przynajmniej częściowo konstruktywne) uwagi:
1. Zbalansowanie pozycji startowych jest wątpliwe — trudność mapy zależy zbyt bardzo od losowo wybieranej pozycji początkowej. Grałem dwoma zamkami (Stronghold/Conflux) i w obu przypadkach pozycja startowa ustawiała rozgrywkę.
2. Nagrody za zadania/puszki są za małe. Uwielbiam eksplorować mapy w poszukiwaniu zadań i bardziej interesujących puszek pandory i ta mapa byłaby do tego doskonała, ale... jest to po prostu niewarte świeczki. Nagrody są śmiesznie małe — porównywalne z "normalnymi" obiektami na mapie, co lekko psuje zabawę. Dla przykładu, za uzyskanie 25 ataku, dostaję nagrodę 2500 doświadczenia. Zadanie do tego jest w samym rogu ogromnej mapy i tylko Tower ma do niego wczesny dostęp. Na tym etapie gry ta nagroda dosłownie już nic nie znaczy.

List of changes wprowadzonych 21 lipca 2024:
- Computer AI's death probability in first week is now about 5 %
- Upgraded bosses and some neutral troops
- Cosmetic changes
- Teleports changed