The Eye of Osiris

Recenzja będzie chaotyczna gdyż przechodziłem tą mapę kilka miesięcy i z długimi przerwami a w miarę jak będę ją opisywał może mi się coś przypomnieć.
Najwyższa ocena należy się bez dwóch zdań mimo iż nie jest to mapa dla wszystkich, a dlaczego nie każdemu może się spodobać ? Otóż, jest to mapa totalna, ogromna i nastawiona na multum bitew - czasem łatwych, czasem trudnych a czasem irytujących (np. wybijanie kilku tysięcy przeciwników w 1 oddziale na hipnozie). Trzon fabuły jest sztampowy, bo oto barbarzyński bohater staje do walki w imię dobra, sprawiedliwości i pokoju któremu zagraża demoniczna siła z czeluści piekieł sterowana przez potężnego arcydiabła (czy też nieumarłego), natomiast już wszystkie zadania po drodze, bohaterowie, chatki misji itd. itp. są przemyślane oraz ciekawe, każda historia jest inna a postacie są barwne i wyraziste. Na mapie nie prowadzimy typowej strategicznej potyczki a rozgrywamy bardzo dobrego RPG'a i żeby gra miała sens musimy wczuć się w rolę i stosować się do porad autora który daje wskazówki co do armii którymi kierujemy (główna, przodowa armia winna składać się z Falkhor'a i jego kompanów których poznaje po drodze - na całej mapie nie ma możliwości rekrutacji bohaterów !) Także miasta które po drodze z różnych powodów musimy podbić a później zwrócić nie powinny znów stawać się naszą własnością. Musimy podporządkować swoje poczynania pod fabułę bo inaczej mapa traci urok. To właśnie fabuła tłumaczy nieraz brzydkie i kanciaste krajobrazy (które już nie wyglądają bezsensownie gdy wplączemy w to fabułę). Miejsca gdzie nie mamy dostępu do obiektów takich jak siedliska stworzeń czy kopalni na początku drażnią oko ale z biegiem czasu przyzwyczajamy się do tego że akurat w tym "świecie" to normalne (każdy zbiór interaktywnych lokacji które są niedostępne ma swoją własną historię). Jako że jest to mapa RPG a naszą główną siła są potężni bohaterowie a nie jednostki mapa ma charakter liniowy tzn. chodzimy od punktu A do punktu B wypełniamy zadania i otwieramy kolejną część mapy gdzie znów czeka na nas zadanie, taki schemat pojawia się już na samym początku mapy gdzie z trzech możliwych ścieżek tylko jedna jest otwarta i nie ma możliwości eksploracji innych terenów niż tego kawałka który chciał autor - jest to pewne ograniczenie ale przez to autor ma kontrolę nad dobieraniem siły przeciwników jak i kontynuowaniem wątku fabularnego który w takim przypadku ani nie jest opóźniony ani nas zbytnio nie wyprzedza a ciągnie się cały czas razem z nami. Podziemna część mapy wydaje się nieco brzydsza i robiona już ostatkiem chęci, chociaż momentami mile zaskakuje, niekiedy trzeba się nakombinować i szukać myszką wąskiej alejki którą możemy przejść w gąszczu blokujących nas obiektów przygody (raz musiałem zapisać grę i szukać przejścia w edytorze ... ). W środku gry (podczas przechodzenia 3 ścieżki na powierzchni) korzystałem z usług 2 czy 3 typów stworzeń (wampiry, cyklopy i ptaki gromu) pod koniec używałem jedynie wampirów a ostatnie potyczki należały już wyłącznie do bohaterów - przynajmniej z mojej strony. Finalne potyczki w mojej ocenie nie były tymi najbardziej wymagającymi (przed ostatnimi bitwami mamy dość mocne wzmocnienie bohaterów a artefakty zebrane po drodze dopełniają dzieła). Mam jeszcze wiele swoich spostrzeżeń odnośnie mapy ale nie będę opisywał jej tak szczegółowo bo mogę popsuć komuś rozgrywkę :) (6 bohaterskich behemotów - pamiętamy [*]).
Podsumuję wszystko w punktach (plus i minus):
+ fabuła - wymuszenie liniowości rozgrywki
+ trudność - czasami trudność polega na monotonii, cierpliwości i wykorzystywaniu braku balansu
+ zadnia - brak ?
+ mapa w stylu RPG - marginalizacja znaczenia jednostek (nawet w ogromnych ilościach)
+ potężni bohaterowie, artefakty itd, itp. - j.w. (oba punkty tożsamościowe ale mimo to chciałem je wyodrębnić)
+ ciekawe lokacje - czasami brzydkie, czasami przepełnione ( najnowsze gamingowe kompy i najnowsze systemy operacyjne a mimo to gra zaczyna lagować ... )
Mapa jest dość stara ( na początku rozgrywki jest info co i jak) - pierwotnie była w języku niemieckim później dobrał się do niej Bułgar a finalnie doczekała się wersji angielskiej i w takiej formie została wrzucona do krypty - wersja Polska do tej pory nie powstała. (Przetłumaczenie mapy na Polski wymagało by tytanicznej wręcz pracy więc podejrzewam że angielska wersja będzie musiała Wam wystarczyć).
Polecam !