Proklamacja Wojny

Veracruz jest solidną marką, autorem wielu scenariuszy, także pod mianem Adam Małysz. Proklamacja Wojny ma wiele cech jego stylu, co czyni grę ciekawą.
Przede wszystkim wykonanie, scenariusz jest wizualnie bardzo dobry, szczególnie teren dżungli. Efektem jest jednak utrudniona logistyka, należy bowiem manewrować między przeszkodami. Obiekty przygody są przemyślanie rozmieszczone, wliczając siedliska i kopalnie. Dość ciekawie wygląda sieć dróg, którą tworzą rozrzucone fragmenty.
Gra się jednak po to, by wygrać. Jak informuje poziom gry, łatwo nie jest – bazowe miasta nie są w żaden sposób rozbudowane, dodatkowo potwory są silne i wrogo usposobione. Na początku otrzymujemy posiłki, należy jednak używać ich rozsądnie. Nadmiar surowców nam nie grozi, kopalnie strzeżone są bowiem wyjątkowo dobrze. Silni są też strażnicy przejść między strefami, są to oddziały 7 poziomu liczące stale 25 jednostek. Rozgrywka polega więc na eksploracji terenu i zajęciu okolicznych dodatkowych miast, po dwóch na frakcję. Dodatkowym elementem jest woda, dzięki której, dzięki wirom, można względnie szybciej dostać się do przeciwników… albo oni do nas, co wymusza posiadanie obrony. Jest też długa, co wynika z silnych strażników i braków surowcowych. Należy też wspomnieć o artefaktach – nie ma losowych, wszystkie umieszczono „ręcznie”, jedynie u sprzedawców przedmiotów możemy kupić jakiś przypadkowy.
Reasumując, Proklamacja Wojny to wartościowy scenariusz, z własną specyfiką, przede wszystkim pod względem strażników stref i dostępnością surowców. Na dobrze wykonanej mapie możemy rozbudować nasze miasto od zera do potężnej stolicy z sanktuarium Graala, którego można wykopać. Wadą jest brak fabuły jak i chat misji, czy też zdarzeń. Finalną oceną będzie mocne 5.