HNajemnik!Słynny najemnik, Askarl z Aisthor, został wynajęty do zabijania potworów. Jego zadaniem jest odnalezienie i zabicie błekitnych smoków, na co ma 4 miesišce. Jeœli Askarl choć raz przegra bitwę, wypełnienie misji stanie się niemożliwe! (tylko Askarl może otworzyć bramę do błękitnych smoków)@esAlafureAlafurWilfredWilfredfAskarlAskarl˙˙˙˙˙(pł_˙ë˙ż˙˙˙˙˙˙ßű˙˙˙˙p˙O˙˙˙˙ĽŔ‚ Č˙˙€$Ó  łH=28D84728B7321:3725>3171?51     T a s R Y W ` c l _ 94E52ED123F7>C24BH9G8F826G13=6=5@9>84545EG1A4HD786      V c W t o M s _ V e  16:7485<4246491853=341A4<76E587625371C?H7:592B254  Q Y \ S o d O c T O T t \ M ] ! H7F3>64;65B7>7296D1@67125H1GB1<8H782B51BG1>716H31   ` N V P S X Y Z Y [ c b R U  841=B3>7H8H643 1?1534938H63735?53F5?74?24D396A5427    c o V ] Q ^ j S Z ^ p b 12E8161CF6A3125 2 3C7562B27E;4284?C63E58D31F837:7D6:           R S X ! B5D79:4=6478@7474@ 53A4D65G37D1A21D4>4<A28H3E16FH371D8          38462B;37852D69163 2?537434E58B3=32156865D58D74121G8C2=62B361E6   842A7E51843:@5E85=1 5829527@6725F865G3F73F7G15;8A>65=45BD4F7954@6926415B81H8@F3954747H7279 373F561<4=82913741D4845?46584181;6891327<83@4C@3;762745A82F2C6 531A52 ?1H11<5231F46;D6F576E67 <3127@4GC45G86:32G<F24?1E35D1725@3858 268741 674843H4947G52A828E951  51;D4D81<5=8<5;849648A@ 8@5D72958C271C6 5:2658058D12D@<28A18616@647  64142>193458D35632572H2G1= 47C3816HE74648; 81H14 <36A8G5H65>3B435378D91C?6D14741734574171F3B3@4360H345D25=4 =2G26A 6;>320G57;7618G275H6964:3F84B87586;2D21>6D3D54548B7 872H89638> 3:534= 3 2 8 50762B4583478=4285831  2C241B2@573>6741646@AF14H 6B17D34512 16@1 507D96<315@86571?A5F6A42672315<87383467=5?258A28<3BF 178:5;H=38>2 4032:1724?83B32436317@438EFA1A44C23562E1934674<23171G293 A 2 72B472 G H019D7543:857456G1285828574527:656814>7<8C231E35D2H87=515>H > 1 : 801D7343   3:91  76    6C6185 <A8@6147@82D181?6A51:361B752?781     15C      =5:83>41=  73H6513A525A8@72865?256469262  85496463   723E27427D87C4A2  7;7=27;71736G5E2373?    81921:2;512D6>2=8>8:9139>C12651631H53 256D834C8282@7B8<4       :3<37  4>4B9535A236272464=34E327>3695B 8545>64H7C    1786AE1718   62574>G48E;7F8B757B258715F72:7H7     71865   E26;D53H4G 2F47146165B3A6D24243>5H6F46B63A58158@  E=&@BB0@,CE8925?1584<4129323989B63727F1@7C5@18617B2<83D81734H145971&@B%C %B&A6G1H>7823:1;831;395636319    83B4372B26;57A1C64?183268G6+A%C @548:?25@848D179721<4E254   4:7H6<8<51<2;537E=H5?5B5H1D/B@A< 1 71F64302C7@2634876FCE56C2621E4371AC248@8261897213634FC'@%C@76C56 4G7 618D631C4     1351 =61545848125>17H535>7475H5:A/A 2182818;2=42B85H       F762 43D?1;1956E=68E14:D283<D48'@%C@.C  547 >F31F35@36>62D726851218 8;6B56363B4232?6818?CF852&@$C @:   4< 2?8@ 64282G8H48747783D   21:4758568B85H 73>'@%C $@&C5;71      7 2 37G15;6572515 B 754>  292464 =5416  /@@:485C847    E84=6?748684 > 6 1373          7   /B %@'C27632A624D08 5D 8 3 4 8 1 2 5 7 67D 5C513       6F6:12A %@@&C68185:53F5 72B1    1?1H363117624648762 5?5    24575D'B$A$@@'C=52H?3128D71 64528  A2:7F;757H817;7FE31 741369481B13841:&B@@@&C15<83B2@8:424>02374748  G    A684236G2462575 285785F62C24672535373?642A 6854F6<7 656? 5C2?            2 =81F5786C4 172612814383581H6484282171 >F637184 827F 31B3       ` Q ` _ d b4<7432 317E 8548763262>67658>7:3537535 2812A463 13@4 727:  e [ P ^ ] n P p Y Z O%G826; 4282 =21315A1?8314279514?6:81470654@68BD @41 3868 ] h ` a O X ] U i R U4>1 8 < 7 65 <1 7 = 2 4 8 347 2 7 ? 8 ; 8 3 > 7 8 C 4237> 2   6A 3 8  = 4 7 5   f c ^ R [ ` d O V O \(6A0561213 8B6E6D5?E3<31H47153215 6 8 4 6:C 4B7 1362    Z U M0 a M a U X ] a Y l,2 323C752 53@4A3147618282=481?84?3@F 1  &)2 52? 871G  Y \ N S i R ] _ t ^ [ W 7 495196 81E687>6898374E373C343781832        8 ;174626   P R Y b p a u T Y V U",F 2@343 12352G53@47652374H:679H5C54163154 B53< 2858 31;  ! p c i M ] ^ V _ e d  : 8681 2@768;8987121868E378536<26;28G86231 4 6 14F64H 8 46    Z b N P S a Z b% 56E57 686B<75652H656757F82;1?7413=175D487623@ 515867=89 R S Z R X h u N+42 1 4 635:2146438652;2;D8675:56352@523E27;E@7828 43>2826 265  ! \ e V a U a0 T)31;5974 6 14<21 275EB8G831H541281464?1618C4516D3>6> 216?A7418    _ Y o \ ^&4B6A 62175 6 7 6 ;483459B529486356578567:32737@412545 ?37:82A 252       [ s b"(28>H4 8 5 4 898235126=474@752478B424781684625C8>372> 41467168 H 8         7D2767 6 3 F476 8 < 7 1 C12E8:164183C2424@139367;G565 38:1525 96 +13?49451 52534246464H7F275=68187?5765:256 3271 2B28F47 1 +74836?238 4;1831875D643C382375638121?7414H 6 4 6 3 5 1 5 7 1  8    0,857;457176 76526A2>18<17D64183H5C74386@73 2=81D8=2C4 6 " % 8384543 14G37;597636H35<34E7481F1424=8 1;F5645757<("  %* C2187 G364523421581828H518@2373671?7 561732<6B63 % $ C;604587617634<64:37347519185 1 3 4 3 8>8525148187 "!( ',3057632484=<275G5;E62 B 4 6 8 > 706>8654 76  453(+,"   28171;3>5681@2?845015729258523862 61 +"   ( 04328C461E4326;676 7;4618672?1G2C5 ,')57 + 8B5  +     7>65:927218D2913 @252A41<17  1 &  343742<6  5348453>3D5   !813H783736" &'(  51E1     <62127@7414,(7614F2?25      " 28272:93  #2 5 D7456>3930523>7H8:6 '         ")+7383E5D4316761 B G 8 407825% 36E8A47C185(,+ (#$F6H5236274A2847:212347" 271;1=126241  &,78714A5G8747H3167475D%041538276@4876)     D+2;257643A182G78E3C168 37=674=38514G4      6186   )     +   )       *                                              ( '%$ $   '$$ $      +                                            ) &$'86'00**$ $ *                                         %&H571?+$   7D843&%                  )                           $'1E6H2/ ! /   $&>7D8B              (   & ? 6 5 $                          - "83237     , "$&6&$             ) & ? 3 1 C m b ( % *                     '4'0-      -   #$% ! .  (     *   ( ' @ C b n U ^ ` C ? $ +                         #$% "$ $ *       -    /   ) '%% $ +    > A r j N p _ W c B @                       ,    / , #% %   *        ) &$&8D'$     , c _ g V n b ^ C 7 $                               $*$ $ +       (  '%'C64&$     @ A m T R T l A @ !                                , "%&&%       ) &%&4&% /  , # > C d p O C > /                             -  #%'  *  ( '$&1A&$ !   .     - " K    K ! .                                    - "$*% %   &%'68H .        /  / $ *                                    , #2&&8=3E % +       (  785'%                                  (  ''&% $  *   (  ' 54=1                               (     '*%        "%*% %   '$0-8:317: % *             (    *             ) &$0M$ ! /      -  2''126262&$ $ *          '%$ $  +         )   '%&59;/   .         ( &&16313;3D&%           '3'$ %    +      '$'1G4:@ % +          '%    #%+856846: % *      ) &71E1@'$ $ *  &6B'@BBB&AA&$ $  *     & $ +  -  #LK B5>71&$ $ +       %'6 46HG65;4&%    45>&@$C%B'A='% %      @5F'%      , "L,;1428'% % *    <E 2D213<138   $&81A@835'    %'8G4      - #%0K75E51&$ $  +    1H 56367D5;6    , #5CA$B'AC:73     - #$       ,  /8723B'$ $ *   5 81BD41E1&     %'7A%B&A1B2    ,              G<C474&%  ) & B7285265'%      , "6&B$A@834                   )532DG A 1  '$'64=1'$ ! .      FHA@:28                     8151B>#& 87C&%    /        36'B$A  @;7&%                     %)2D8=525< 1 4 1 2&%  .          54C&B@@@@@#C8'$ ! /                  - "/ 4641A7E'%  .              &1>8C31265 .        (          *    /  =582 % !     /                "$'F57F&$          ) &$$ $     5 7 ?64=    .                 ,    "$% ! .       '%&BA256<7&0- =83F1D                              ,       /        '1'&678  24748'%                                       ) &:&%       "%'5CAF29&$ ! .                                        $*% !  .     , #%"1745 /                                         /        -  838@                                        ) &$               @526                                        % .           $+H7?                                   (                   - "/6:3 % *                                    &$0,/   +          ?C2'% $    +                              '29.$ % *           %+364&% $                              ) &G63464B8F'% $ +         - "LK5<8247&                              $&27C1G<E297&$            , #/   D6 $ *                         8B5<8B81@3?&$             ( '   '%                          %'6461>5;4'% .          $&74H672,0                             - "$'H618&% !  /           ( &831781352                                 ,   #$$ /             %'565:3528&%                                  ,       .               $&21218616 .                                                 - "%&3=2'%                                                        ,    "$$ /                                                       ,      .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              s AVWmrnd0.def˙˙˙˙˙€˙G AVLholg0.def˙˙˙˙˙˙| AVLmtsn2.def˙˙˙Ç˙ † AVLmtsn1.def˙˙˙‡˙ † AVLmtsn3.def˙˙˙˙?˙ † AVLmtsn4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AVLmtsn5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † AvTCave2.def˙˙˙˙ż@˙ g TPIceCr1.def˙˙˙˙˙?˙ Œ TPIceCr3.def˙˙˙˙˙?˙ Œ TPIceCr2.def˙˙˙˙˙?˙ Œ avlxsn03.def˙˙˙˙??˙ Œ avlxsn01.def˙˙˙˙??˙ Œ avlxsn02.def˙˙˙˙??˙ Œ AVLddsn7.def˙˙˙?Ÿ˙ w AVLd6sn0.def˙˙˙˙˙˙ w AVLflk10.def˙˙˙˙˙ y AVLddsn6.def˙˙˙Ÿ?˙ w AVLddsn4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ w AVLd2sn0.def˙˙˙˙˙˙ w AVLd1sn0.def˙˙˙˙˙?˙ w AVLddsn5.def˙˙˙˙?Ÿ˙ w AVLr2sn0.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVLr6sn0.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVLo2sn0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVLo1sn0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVLd8sn0.def˙˙˙˙˙˙ w AVLSNTR4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‰ AVLsntr6.def˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AVLSNTR0.def˙˙˙˙˙˙ ‰ AVLSNTR8.def˙˙˙˙˙˙ ‰ AVLSNTR5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‰ AVLflk30.def˙˙˙˙˙?˙ y AVLr1sn0.def˙˙˙˙˙˙ Œ AVLSNTR2.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AVLhlsn0.def˙˙˙˙˙˙˙ | AVLrfx08.def˙˙˙˙ŸĎ“ AVLrfx07.def˙˙˙˙ϟ“ AVLrk1w0.def˙˙˙˙˙?“ avlrfx03.def˙˙˙˙?ŸĄ AVLklp10.def˙˙˙˙˙˙} AVLklp20.def˙˙˙˙˙˙} AVLpilr6.def˙˙˙˙˙‹ swddtree.def˙˙˙˙˙?˙ w AVLdt1s0.def˙˙˙˙˙?˙ w AVLman10.def˙˙˙˙˙˙ ƒ AVLswp70.def˙˙˙˙˙˙ w AVCstrf0.def˙˙˙ ˙ ˙ b avlmtrf1.def˙˙˙‡˙ † avlmtrf2.def˙˙˙Ç˙ † avlmtrf5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † avlmtrf4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † avlmtrf3.def˙˙˙˙?˙ † avlbuzr0.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVLct1r0.def˙˙˙˙?Ÿ˙ v AVLlk1r.def˙˙˙˙Ÿ˙ ą avlxro05.def˙˙˙˙˙?˙ Ń AVLdead5.def˙˙˙˙?Ÿ˙ Đw AVLdead4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Đw AvLStm2.def˙˙˙˙˙˙ %™ AVMorro0.def˙˙˙˙@˙ 5 AVLbon00.def˙˙˙˙˙˙ "‹ AVLo3sn0.def˙˙˙˙˙˙ ˆ AVLdead6.def˙˙˙Ÿ?˙ Đw AVLlk2s0.def˙˙˙˙Ÿ˙ ~ AVLs01s0.def˙˙˙˙˙?˙ – AVLdead2.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Đw AVLlk1s0.def˙˙˙ƒƒ‡˙ ~ AVLman20.def˙˙˙˙˙?˙ ƒ AVLdt2s0.def˙˙˙˙˙?˙ w AVLctrs0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVLwlw20.def˙˙˙˙˙?˙ › AVLswp10.def˙˙˙˙˙ – AVLwlw10.def˙˙˙˙˙˙ › AVLswp50.def˙˙˙˙˙?˙ ~ AVLskul2.def˙˙˙˙˙˙ "— avlsh4r0.def˙˙˙˙˙˙ – AVLdead7.def˙˙˙?Ÿ˙ Đw AVLdead1.def˙˙˙˙˙˙ Đw AVLdead9.def˙˙˙˙˙˙ Đw AvLdlog.def˙˙˙˙˙˙ %‚ grsmnt01.def˙˙˙‡˙ † grsmnt02.def˙˙˙˙Ÿ˙ † grsmnt00.def˙˙˙Ç˙ † grsmnt03.def˙˙˙˙?˙ † grsmnt05.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † AVLdt3s0.def˙˙˙˙??˙ w AVLdead3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ Đw AVLlk3s0.def˙˙˙ŸŸŸ˙ ~ AVLhols0.def˙˙˙˙˙˙˙ | Zice02.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙  Zice04.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙  AVLct4d0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVLct2d0.def˙˙˙˙˙?˙ vAVLlogdrt1.def˙˙˙˙˙˙ %‚ AVLddsn2.def˙˙˙˙Ÿ?˙ w AVLd5sn0.def˙˙˙˙˙˙ w AVLd3sn0.def˙˙˙˙˙˙ w AVGpeas.def˙˙˙˙??€˙ ˙ J AVLsptr7.def˙˙˙Ÿ?˙ ‡ AVLSPTR6.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‡ AVLSPTR5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‡ AVLautr6.def˙˙˙Ÿ?˙ ‡ AVLAUTR2.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‡ avlautr1.def˙˙˙˙˙˙ ‡ AVLlk1g0.def˙˙˙˙ ~ AVgflh10.def˙˙˙˙˙˙ x AVLf04g0.def˙˙˙˙˙˙ x AVGhalf.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ I AVLAUTR4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‡ AVMwwhl0.def˙˙˙˙€˙ mrooster_01.def˙˙˙˙˙˙ %‹pig.def˙˙˙˙˙˙ %‹ rooster_02.def˙˙˙˙˙˙ %‹ AVLsptr8.def˙˙˙?Ÿ˙ ‡ AVLautr7.def˙˙˙?Ÿ˙ ‡ avzabr02.def˙˙˙˙˙ ‹ avzabr01.def˙˙˙˙˙˙ ‹ avzabr05.def˙˙˙˙˙˙ ‹ avzabr03.def˙˙˙˙˙˙ ‹ AVMsawl0.def˙˙˙˙?@˙ Ŕ5 AVLdead0.def˙˙˙˙˙˙ Đw AVLct2r0.def˙˙˙??ż˙ v AVLoc2r0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ frog_02.def˙˙˙˙˙˙ ‹ frog_03.def˙˙˙˙˙˙ ‹ frog_01.def˙˙˙˙˙?˙ ‹ AVLwlw30.def˙˙˙˙˙˙ › swpmsh02.def˙˙˙˙˙˙  swpmsh05.def˙˙˙˙˙˙  TPMTREE3.def˙˙˙˙˙˙ Ç TPMTREE4.def˙˙˙˙˙˙ Ç TPMTREE6.def˙˙˙˙˙˙ Ç TPMTREE1.def˙˙˙˙˙˙ Ç AVLswp60.def˙˙˙˙˙?˙ w AVLmtgr4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AVLmtgr2.def˙˙˙Ç˙ † AVLmtgr1.def˙˙˙‡˙ † AVLmtgr3.def˙˙˙˙?˙ † AVLPNTR3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AVLPNTR2.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AVLpntr6.def˙˙˙Ÿ?˙ ‰ AVLpntr7.def˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AVLPNTR4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‰ AVgflh05.def˙˙˙˙˙?˙ x AVgflh16.def˙˙˙˙˙Ÿ˙ x clrdelt4.def˙˙˙˙˙˙˙  AVLMHS00.def˙˙˙Ç˙ † AVLMHS01.def˙˙˙‡˙ † AVLMHS04.def˙˙˙˙ŸĎ˙ † AVLHPN09.def˙˙˙˙ϟ˙ Œ AVLHPN12.def˙˙˙ŸĎ˙ Œ AVLHPN13.def˙˙˙˙˙ż˙ Œ AVLHPN03.def˙˙˙˙˙˙ › AVLct5g0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVCcasf0.def˙˙˙ ˙ ˙ b AVLSPTR3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‡ AVLwtf00.def˙˙˙Ÿ˙˙ ‹ AVlshl01.def˙˙˙˙˙˙ – AVMsawg0.def˙˙˙˙?@˙ 5 AVLHPN10.def˙˙˙˙ϟ˙ Œ avlhll00.def˙˙˙ƒ˙ ~ AVLHPN11.def˙˙˙ϏŸ˙ Œ avlxgr01.def˙˙˙˙˙?˙ Đ AVLtr3d0.def˙˙˙˙˙˙ › AVLtr1d0.def˙˙˙˙˙ż˙ › avlxgr04.def˙˙˙˙??˙ Đ avlxgr03.def˙˙˙˙˙?˙ Đ AVLPNTR0.def˙˙˙˙˙˙ ‰ AVXhg0.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ă AVTwood0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVTore0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVWmon2.def˙˙˙˙˙ż@˙ I AVLr02r0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVLAUTR3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‡ AVXcf2.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ Ţ AVXcf0.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ Ţ AVLAUTR5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ ‡ avlxgr02.def˙˙˙˙˙?˙ Đ avivtow1.def˙˙˙˙˙?€˙  AVAwre20.def˙˙˙˙˙?€U AVLMHS03.def˙˙˙˙Ÿ˙ † avlhll01.def˙˙˙‡˙ ~ AVLHPN08.def˙˙˙˙ŸĎ˙ Œ AVCvgr.def˙˙˙€˙ ˙ Ű AVLlk2g0.def˙˙˙˙˙ ~ AVLSPTR4.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‡ ah00_e.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ " ah12_e.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ "  AVLskul1.def˙˙˙˙˙˙ "— crates04.def˙˙˙˙˙˙ ‹ AVSmerc0.def˙˙˙˙˙@˙ ˙ 3 crates02.def˙˙˙˙˙˙ ‹ AVLct3d0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVLct1d0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVLct5d0.def˙˙˙˙??˙ v crates11.def˙˙˙˙˙˙ ‹ crates03.def˙˙˙˙˙˙ ‹ adcfra.def˙˙˙˙˙€˙ 5 AVLtr2d0.def˙˙˙˙˙ż˙ › AVLoc2g0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVLoc3g0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVgflh03.def˙˙˙˙˙?˙ x AVlrhl03.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVlrhl02.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVXseeb0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ S AVTgold0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVMordr0.def˙˙˙˙@˙ 5 avlxdt10.def˙˙˙˙˙˙ Ď avlxdt11.def˙˙˙˙˙˙ Ď avlndt02.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlxdt06.def˙˙˙˙˙˙ Ď avlmtdr3.def˙˙˙˙?˙ † avlmtdr4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AvLRD02.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVLlk1d0.def˙˙˙ń˙ ~ AVXseec0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ S AVTrndm0.def˙˙˙˙˙€˙ L avlxgr12.def˙˙˙˙˙˙ Đ avlmtdr1.def˙˙˙‡˙ † avlmtdr6.def˙˙˙˙?Ÿ˙ † avlxdt00.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlxdt02.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlndt04.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avzabr06.def˙˙˙˙˙˙ ‹ avzabr04.def˙˙˙˙˙˙ ‹ avlxdt03.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlxdt04.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlndt05.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlndt06.def˙˙˙˙˙?˙ Ď avlxdt01.def˙˙˙˙˙?˙ Ď AVLSPTR1.def˙˙˙˙˙˙ ‡ AVLMXF07.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVLMXF01.def˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVLMXF04.def˙˙˙˙żż˙ Ç AVLMXF06.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVTchst0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ e AvLStm3.def˙˙˙˙˙˙ %™ AVLlk2d0.def˙˙˙˙˙ ~ AVArnd2.def˙˙˙˙˙€˙ C crates01.def˙˙˙˙˙˙ ‹ AVLhold0.def˙˙˙˙˙˙˙ | TPBRIDG5.def˙˙˙˙˙˙˙ ‹ AVXseey0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ S AVXseee0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ S avrmsh07.def˙˙˙˙˙ż˙  AVLct2g0.def˙˙˙˙ v avrmsh08.def˙˙˙˙˙?˙  adcfra.def˙˙˙˙˙€˙ 5  TPBRIDG4.def˙˙˙˙˙˙˙ ‹ TPBRIDG2.def˙˙˙˙˙˙˙ ‹ avlndt01.def˙˙˙˙˙?˙ Ď AVGgrff0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXprsn0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ > avgtzab1.def˙˙˙˙˙@˙ ˙ ! AVLmd1g0.def˙˙˙˙˙?˙ … crates09.def˙˙˙˙˙?˙ ‹ AVLholg0.def˙˙˙˙˙˙˙ | TPBRIDG6.def˙˙˙˙˙˙˙ ‹ AVLswp30.def˙˙˙˙˙˙ – AVLswp40.def˙˙˙˙˙?˙ – AVLswp20.def˙˙˙˙˙˙ – avlxsw02.def˙˙˙˙??˙ Ó avlxsw05.def˙˙˙˙??˙ Ó avlxsw07.def˙˙˙˙˙˙ Ó AVLdead8.def˙˙˙˙˙˙ Đw AVLs03s0.def˙˙˙˙˙˙ – AVLs06s0.def˙˙˙˙˙?˙ – avswplnt.def˙˙˙˙˙?˙ ‹ avlxdt07.def˙˙˙˙˙˙ Ď AVLct3g0.def˙˙˙˙??˙ v AVLctrg0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVLs05s1.def˙˙˙˙˙?˙ – AVXbnk20.def˙˙˙˙˙@˙ ˙  AVLMHS02.def˙˙˙˙Ď˙ † AVTcrys0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVLHPN07.def˙˙˙˙ŸĎ˙ Œ AVGshrp.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙C AVWcvlr0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6  AVGcavl0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXhg6.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ă AVGrog.def˙˙˙˙??€˙ ˙ N avlndt03.def˙˙˙˙˙?˙ Ď AVWrog.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6 AVWtrex0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6 AVArnd3.def˙˙˙˙˙€˙ D AVLrk5s0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVLmtsw2.def˙˙˙Ç˙ † AVLmtsw4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AVLs09s0.def˙˙˙˙˙?˙ – AVXbnk70.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙  avlxsw04.def˙˙˙˙??˙ Ó avlxsw03.def˙˙˙˙??˙ Ó avlxsw01.def˙˙˙˙??˙ Ó avlxsw08.def˙˙˙˙˙˙ Ó AVLs02s0.def˙˙˙˙˙˙ – AVWwyvx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6m AVZevnt0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙  AVlshl00.def˙˙˙˙˙˙ – AVXwelr0.def˙˙˙˙˙€˙ â 1 AVWnagx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6' AVWgenx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6% AVXhilS0.def˙˙˙˙˙?€˙ # AVTgems0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ O AVXschl0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ Q AVArnd1.def˙˙˙˙˙€˙ B AVMlean0.def˙˙˙˙˙?€˙ ' AVLmtsw3.def˙˙˙˙?˙ † AVLbon02.def˙˙˙˙˙?˙ "‹ AVXskds0.def˙˙˙˙˙€˙ " AVLwcsk0.DEF˙˙˙˙˙˙ "— AVLskul0.def˙˙˙˙˙˙ "— AVWbhmt0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6` swvflw04.def˙˙˙˙˙?˙ x swvflw01.def˙˙˙˙˙˙ x AVLs08s0.def˙˙˙˙˙˙ – AVLrk1s0.def˙˙˙˙˙˙ Œ AVLr04r0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVXbnk80.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙  AVLctrr0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVWmon4.def˙˙˙˙˙ż@˙ K HATel.def˙˙˙˙˙?€˙ i avlxro01.def˙˙˙˙˙?˙ Ń AVWmon5.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˘ avwrhssf.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ Ž AVTsulf0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVLr08r0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVLmd3r0.def˙˙˙˙˙?˙ … AVGmage0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXcrsd0.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙  AVLsh4g0.def˙˙˙˙˙?˙ – avlxgr08.def˙˙˙˙˙˙ Đ avlxgr07.def˙˙˙˙˙˙ Đ AVGgobl0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVGwolf0.def˙˙˙˙ż?€˙ ˙  AVLholr0.def˙˙˙˙˙˙˙ | AVWmon3.def˙˙˙˙˙ż@˙ J avlxro02.def˙˙˙˙??˙ Ń avlxro06.def˙˙˙˙??˙ Ń avlxro03.def˙˙˙˙?˙ Ń avlxro09.def˙˙˙˙˙˙ Ń AVLtRo06.def˙˙˙˙˙˙ Ç AVLtRo01.def˙˙˙˙˙˙ Ç AVWmon1.def˙˙˙˙˙ż@˙ H AVLfl1d0.def˙˙˙˙˙?˙ x AVGnomd.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙M AVLmtgn1.def˙˙˙‡˙ † AVXbnk30.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVMwndd0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ p AVXrk1.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ç AVLoc3r0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVLr06r0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVMcrrf0.def˙˙˙˙˙@˙ 5 AVGogre0.def˙˙˙˙??€˙ ˙ & AVLct6r0.def˙˙˙˙??˙ v AvSMarl.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXhilg0.def˙˙˙˙˙?€˙ # AVLmtgr5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † AVLoc1g0.def˙˙˙˙˙?˙ ˆ AVGench.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ B AVGwyvn0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ 1 AVLrk3s0.def˙˙˙˙˙?˙ Œ swvflw05.def˙˙˙˙˙˙ x AVLs04s0.def˙˙˙˙˙˙ – AVWswrx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6 avlhll03.def˙˙˙˙˙˙ ~ AVGharp0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVWharx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6I AVXmn1T0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ + avtglam.def˙˙˙˙˙ż@˙ 5 ‘ AVWmagx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6# AVGswor0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ : AVXbnk9s.def˙˙˙˙˙?€˙  AVWench.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6ˆ AVLddsn3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ w AVLflk20.def˙˙˙˙˙˙ y AVLsntr7.def˙˙˙Ÿ?˙ ‰ avlautr8.def˙˙˙˙˙˙ ‡ AVXhg5.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ă AVXhg7.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ă AVGpike0.def˙˙˙˙ż?€˙ ˙ 8 AVGcros0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ 9 AVXcg5.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ß AVXcg7.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ß AVLHPN06.def˙˙˙˙żż˙ Œ AVLHPN05.def˙˙˙˙˙ż˙ Œ AVSwtch0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ q AVSidol0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ & AVGorcg0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ ' avlxro04.def˙˙˙˙??˙ Ń AVWgorx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6g AVLSNTR3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ ‰ AvWHydr.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6n avbone02.def˙˙˙˙?@˙  AVA0009.def˙˙˙˙˙€˙   AVGgnll0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  TPMTREE2.def˙˙˙˙˙˙ Ç swpmsh04.def˙˙˙˙˙˙  avlswtr0.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Œ avlswtr7.def˙˙˙˙ż˙ Œ swvflw02.def˙˙˙˙˙˙ x AVTwagn0.def˙˙˙˙˙€˙ i avwtplce.def˙˙˙˙˙€˙  AVWsatyr.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6§ AVMgems0.def˙˙˙˙@˙ 5 AVLtrRo9.def˙˙˙?Ÿ˙ Ç AVLtrRo3.def˙˙˙˙?Ÿ˙ Ç AVXtomb0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ l AVXkey40.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVSfntn0.def˙˙˙˙˙€˙  AVGsieg0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ j AVXbor40.def˙˙˙˙˙€˙ ˙  AVLctrd0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVXbor20.def˙˙˙˙˙€˙ ˙  AVLtrRo8.def˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVLtrRo0.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVLtrRo5.def˙˙˙˙?Ÿ˙ Ç AVA0016.def˙˙˙˙˙€˙  AVXsndg0.def˙˙˙˙˙€˙ E[ AVXpost0.def˙˙˙˙˙?€˙ c AVLwcr04.def˙˙˙Ď?˙ u AVLwcr05.def˙˙˙ß˙ u AVSgrdn0.def˙˙˙˙˙€˙ U AvXRedW.def˙˙˙˙˙€˙ ż : AVLms060.def˙˙˙˙˙?˙ @ AVLms070.def˙˙˙˙˙?˙ @ AVLms010.def˙˙˙˙˙?˙ @ AVMcrhl1.def˙˙˙˙˙@˙ 5 AVLwtf02.def˙˙˙˙˙ ‹ AVXfyth0.def˙˙˙˙??€˙  AVXkey20.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVLMTWL7.def˙˙˙˙˙_˙ † AVLMTWL6.def˙˙˙˙?Ÿ˙ † AVLMTWL5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † AVLwll00.def˙˙˙˙LJ˙ Œ AVLwcr01.def˙˙˙˙˙ v AVMgoWL0.def˙˙˙˙˙@˙ 5 AVLMTWL3.def˙˙˙˙?˙ † AVLMTWL1.def˙˙˙‡˙ † avlhlws0.def˙˙˙˙˙˙˙ | AVLsh1rw.def˙˙˙˙˙˙ – avtprosp.def˙˙˙˙˙@˙  AVLrws02.def˙˙˙˙˙?˙ “ AVLrws01.def˙˙˙˙˙?˙ Œ AVMgogr0.def˙˙˙˙˙@˙ 5 AVLmtgr6.def˙˙˙˙?Ÿ˙ † AVWmon6.def˙˙˙˙˙ż@˙ Ł AVXbnk60.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙  AVSwar20.def˙˙˙ŸŸ@˙ ˙ k AVA0060.def˙˙˙˙˙€˙ < avwrhswd.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ Ž AVLct9r0.def˙˙˙˙??˙ v AVMalch0.def˙˙˙˙˙@˙ p5 AVTmerc0.def˙˙˙˙˙€˙ O AVGmonk0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ # AVSschm0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ / AVXmspr0.def˙˙˙˙˙?€˙  AVXbnk40.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVGrocs0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ * Zsand00.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙  AvLStm1.def˙˙˙˙˙˙ %™ AVXrk0.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ç AVXrk5.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ç AvXAltar.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXdend0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ a AVLtrRo4.def˙˙˙˙Ÿ?˙ Ç AVSaxis0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ = AVSgzbo0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ d AVLms120.def˙˙˙˙˙?˙ @ AVXmktb0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVLmtds3.def˙˙˙˙?˙ † AVLmtds4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AVXbnk10.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙  AVLmtds1.def˙˙˙‡˙ † AVGboar.def˙˙˙˙??€˙ ˙ K AVLmtds6.def˙˙˙˙?Ÿ˙ † AVLmtds2.def˙˙˙Ç˙ † AVLmtds5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † AVLglly0.def˙˙˙Ď?˙ u Zsand03.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙  avxskds2.def˙˙˙˙˙€˙  AVXcfds0.def˙˙˙˙˙€˙ B avcmetry.def˙˙˙˙˙@˙ ÷ AVXbor30.def˙˙˙˙˙€˙ ˙  AVXkey30.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXl2sh0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ Y avlxds03.def˙˙˙˙˙?˙ Î avlxds06.def˙˙˙˙??˙ Î avlxds01.def˙˙˙˙??˙ Î AVXl1sh0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ X AVA0062.def˙˙˙˙˙€˙ > AVXwelg0.def˙˙˙˙˙€˙ 1 avxfgld.def˙˙˙˙˙@˙ ˙ Ő 4lvlxshrn.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ X AVLbon01.def˙˙˙˙˙?˙ "‹jaws.def˙˙˙˙˙?˙ ‹ AVLctsn0.def˙˙˙˙˙?˙ v AVXeyem0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙  AVXhutm0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ % AVXruins.def˙˙˙˙ż@˙  AVA0054.def˙˙˙˙˙€˙ 6 TPDESTR2.def˙˙˙˙??˙ ‹ avxbgt40.def˙˙˙˙˙@˙ ˙ Ô AVGbasl0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVGlzrd0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVXsnsw0.def˙˙˙˙˙€˙ [ avxbor80.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ × AVA0128.def˙˙˙˙˙€˙  AVGgorg0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVLwcr03.def˙˙ŸŸŸŸ˙ v AVXseer0.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ S AVXwlsn0.def˙˙˙˙˙€˙ 1 AVXtvrS0.def˙˙˙˙˙?@˙ _ AVXcfsn0.def˙˙˙˙˙€˙  AVWcycx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6_ AVWstone.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6} AVXrk6.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ ç avcvgarm.def˙˙˙€˙ ˙ Ű AVCgar20.def˙˙˙˙˙@˙ ˙ ! AVWtitx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6) AVA0027.def˙˙˙˙˙€˙  AVLlk3g0.def˙˙˙˙˙˙ ~ AVMgosw0.def˙˙˙˙@˙ 5 avlsh9r0.def˙˙˙˙˙?˙ !– AVXMX1T0.def˙˙˙˙˙€˙ ˙ , AVXprsn1.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ > AVA0052.def˙˙˙˙˙€˙ 4 AVXtvrn0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ _ AvTCave.def˙˙˙˙ż@˙ ˙ g AVLmtvo2.def˙˙˙Ç˙ €† AVLmtvo3.def˙˙˙˙?˙ €† AVLmtvo1.def˙˙˙‡˙ €† AVLlav20.def˙˙˙˙?˙ € AVXbnk50.def˙˙˙˙˙?@˙ ż  AVLmtsb3.def˙˙˙˙?˙ @† AVLmtsb5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ @† AVLlk2u0.def˙˙˙˙˙ @~ AVLr01u0.def˙˙˙˙˙?˙ @“ avlxsu05.def˙˙˙˙˙?˙ @Ň AVLr12u0.def˙˙˙˙˙?˙ @“ avlxsu08.def˙˙˙˙˙˙ @Ň AVLct3u0.def˙˙˙˙˙ @v avlxsu06.def˙˙˙˙?˙ @Ň avlxsu03.def˙˙˙˙??˙ @Ň AVLr10u0.def˙˙˙˙˙?˙ @Œ AVLms100.def˙˙˙˙˙˙ @ AVLMS150.def˙˙˙˙˙˙ @ AVLmtsb4.def˙˙˙˙?Ÿ˙ @† AVLpilr4.def˙˙˙˙˙‹ AVLpilr2.def˙˙˙˙˙‹ AVLpilr5.def˙˙˙˙˙‹ AVLpilr7.def˙˙˙˙˙‹ avlrfx05.def˙˙˙˙˙Ą AVLpilr3.def˙˙˙˙˙‹ AVLrk4s0.def˙˙˙˙˙˙ Œ AVLs10s0.def˙˙˙˙˙˙ – avlxsu02.def˙˙˙˙??˙ @Ň AVWminx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6O mntswp04.def˙˙˙˙Ÿ˙ † mntswp02.def˙˙˙˙?Ÿ˙ † TPMTREE5.def˙˙˙˙˙˙ Ç AVXprmd0.def˙˙˙˙˙?€˙ ? hasphtpl.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ b mntswp01.def˙˙˙˙Ÿ?˙ † mntswp03.def˙˙˙˙?˙ † HAPCAVE.def˙˙˙˙@˙  AVLvol60.def˙˙˙˙˙ €ž AVLvol50.def˙˙˙˙˙ €ž AVLvol30.def˙˙˙˙˙˙ €ž AVLvol20.def˙˙˙˙˙?˙ €ž AVLvol10.def˙˙˙˙˙?˙ €ž AVLvol40.def˙˙˙˙ż˙ €ž AVLmtvo5.def˙˙˙˙Ÿ?˙ €† AVLlav60.def˙˙˙˙??˙ € AVLlav70.def˙˙˙˙??˙ € AVLlv180.def˙˙˙˙??˙ € AVLlav80.def˙˙˙˙??˙ € AVLlav90.def˙˙˙˙˙ € AVXff0.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ â AVLlav10.def˙˙˙˙??˙ €€ AVGefre0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙  AVXff6.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ â AVXamWL.def˙˙˙˙ż@˙ Ü AVLMTWL2.def˙˙˙Ç˙ † AVLMTWL4.def˙˙˙˙Ÿ˙ † AVLrws03.def˙˙˙˙˙ż˙ Œ avxgravw.def˙˙˙˙˙€˙ Ôé AVWbonx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6E AVLc11l0.def˙˙˙˙?˙ €v AVLct9l0.def˙˙˙˙˙?˙ €v AVLc10l0.def˙˙˙˙˙?˙ €v AVLbon03.def˙˙˙˙˙˙ "‹ AVXpllr0.def˙˙˙˙˙€˙ @< AVLMS170.def˙˙˙˙˙˙ @ avlxsw11.def˙˙˙˙˙˙ Ó AVLct4u0.def˙˙˙˙??˙ @v AVLct1u0.def˙˙˙˙˙?˙ @v AVLmtvo4.def˙˙˙˙Ÿ˙ €† AVXff5.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ â AVXff3.def˙˙˙˙˙˙˙ ˙ â AVSutop0.def˙˙˙‡@˙ ˙  AVLllk10.def˙˙˙˙˙ @€ AVLllk20.def˙˙˙˙??˙ @€ AVLlv3u0.def˙˙˙˙˙?˙ @ AVLmtsb0.def˙˙˙Ç˙ @† AVLoc2u0.def˙˙˙˙˙?˙ @ˆ AVLoc4u0.def˙˙˙˙˙?˙ @ˆ avlxsu10.def˙˙˙˙˙˙ @Ň AVLMS140.def˙˙˙˙˙˙ @ avlxsu04.def˙˙˙˙??˙ @Ň AVLr02u0.def˙˙˙˙˙?˙ @“ AVLms020.def˙˙˙˙˙˙ @ AVLlav40.def˙˙˙˙˙ € AVLlv190.def˙˙˙˙??˙ € AVLlv130.def˙˙˙˙˙?˙ € AVLlv230.def˙˙˙˙˙ € AVStmplt.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙  AVWazure.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6„ AVXrlly0.def˙˙˙˙˙?€˙ ˙ @ AVWdevx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 67 AVWrust.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6‡ AVA0157.def˙˙˙˙˙€˙  AVGmino0.def˙˙˙˙˙?@˙ ˙ " AVWNIXUP.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6¤ AVWhydx0.def˙˙˙˙˙ż@˙ 6o AVWnrg.def˙˙˙˙˙ż@˙ ˙ 6 AVA0001.def˙˙˙˙˙€˙ ]—                           !     "  "    ##'"$)%' &)'$#('"))()*'+& ,&!-).? /$YY8 Malltjorp˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙I@Posilkiˆ˙8 ˙A0=1;1=0A 0? 2<3;4;1?1908060<5?6E7G8:989F :G:G;@<˙D= >?@?ABC,DEF.G H IJ> K6L7 :6M4N9 O9P?NQR S QS TUR Q#Q!SVE E!EM W !E"B!!-#G#X?O 9 YY YYJAZ[FD?AGM@E9BCMAAM@=M?;9D;\EF?FG\G?]F:?G8?G9OD8MG>WG>^_` a.Cb˙-Ec.Gd+He,Gf-Dg.Gh5Hi3Cj3Ej4Dk7Ck7Ek8Djc A@Ž<>f@m<fAm>G@B‘-’A'“F(”D&•E(–B(—C(˜E(™H'cG(fE&Œ?%‹B&cB$šC*›'YY8 Lorkasthor˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙I@Posilkiˆ˙ ˙?)Ž=)œH*D)žG1Ÿ˙I0 H5ĄA3—=0˘>2c;)Ł=3¤D3Ľ@3Ś<1§?1fB3B2¨H,Š7Ş8Ş>Ť=ŤAŹ+YY8˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙9Ź,YY8˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙C­dœŽm "Ż"° Ł Ž'S(R)T(#%c$ą&¤!˛)Śł˙'!´˙˙˙˙˙:“8”8ľ7ś8 6 5ˇ;—:˜64f4g33˛2c)Ž,¸ 2˙˙˙˙0š/Ž-¤.˛/Ž*˛,Ľ%DŽ'Br(Cr!CşB+ť7YY8Wilfred˙OJako wierny wasal Lothara, pana na zamku Lorkasthor, Wilfred strzeże granic Rivlandu. Jako członek elitarnego Zakonu Paladynów poprzysišgł nie przepuœcić żadnego wrogiego oddziału przez Białš Bramę, oddzielajšcš Wschód od Zachodu. Szczególnš awersjš żywi do Rhôdemarczyków, którym odebrał już niejedno życie na wojnie o tron Allemarku.> ź8YY8eAlafurs˙ Jako wódz jednego z największych plemion Norkenów z Vorn, Alafur przez wiele lat prowadził zbrojne wypady na ziemie Allemarku, a także dalej na południe. Nieustraszony, bezlitosny wojownik na wielu polach bitew udowodnił, że zasłużył na miano Blodaks - Krwawy Topór.< ˝D1Ź:YY8˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙D2ŞF2ŞEžEżDŔD]DÁCÂDĂFÄGĹGĆBşBÇBmGšE¤C˛CŸ˙EČDŞDŞEŞEÉGiGŁFŚEĘGËGĚGĽFÍ'˙˙˙˙ÚParę dni temu, gdy przechadzałem się w tym lesie, nagle ktoœ wystrzelił z łuku strzałę, która trafiła w drzewo, przy którym siedziałem. Patrzę, a do pocisku był przywišzany jakiœ list, widocznie od jakiegoœ elhirskiego banity imieniem Féowyr. Czytam, i oto jego treœć: "Chociaż nie mogę być pewien twych intencji, Askarlu, jestem skłonny wesprzeć Cię w twej sprawie. Albowiem nie jest mi tajemnicš, żeœ wielki łowca potworów, a twym celem sš błękitne smoki. Mimo, że ze względu na przeszłe zdarzenia nasze narody żyjš w animozji, jestem gotów rzucić to w niepamięć dla słusznej sprawy. Mogę dołšczyć do Ciebie ze swymi łucznikami, ale żšdamy 10 tysięcy srebrników oraz trochę drewna do naszych łuków. Gwen beidith Eli'hir, Féowyr"ůWsparcie Féowyra może być bardzo pomocne, ale nie wiem, czy można mu zaufać. Dlaczego nie spotkał się ze mnš osobiœcie, tylko przez swój liœcik? Poza tym co on i jego banici wyprawiajš w Rhôdemarku? Przecie ojczyzna ich jest w Południowych Lasach... A może Féowyr ma jakieœ inne motywy niż walka ze złem. Może Féowyr jest zwykłym bandytš, który chce przy mej pomocy oczyœcić się z przeszłych win i uniknšć stryczka... Nie wiem, w każdym razie ostrożnoœci nigdy za wiele, a zwłaszcza w kontaktach z Obcymi.kW końcu Féowyr stanšł z nami twarzš w twarz. Wysoki, smukły blondyn o przenikliwym spojrzeniu - nie sprawia wrażenia pospolitego oprycha. Podaje mi rękę, mówišc: "Teraz Wielki Eli'hir skrzyżował nasze œcieżki, prowadzšc nas ku jednemu przeznaczeniu. Niech więc przez uœcisk dłoni zawišżemy œwiętš umowe". I tak się stało. Nasza drużyna powiększyła się o 50 łuków. 2FPGÎ:Ď˙=Đ:Ń9Đ:Ň=Ó;Ô:Ő=Œ;Ň<Ö@×@Ë@ĚAŘ '˙˙˙˙ŁChoršgiew ciężkiej rhôdemarskiej jazdy chętnie się do nas dołšczy. Ich wódz chce mówić z tobš, Askarlu: "BšdŸ pozdrowiony, Bésthyrgierze. Zwię się Bénerion, syn Berdygiera. Byłbym bardzo rad, mogšc dołšczyć do wyprawy tak znakomitego pogromcy potworów. Jednak nasze usługi majš swojš cenę - to wyniesie 10 tysięcy marek srebra, plus 10 klejnotów. Potrzebujemy przecie mocy tych szlachetnych kamieni dla naszych mieczy."Ť"Rozumiem, że przybyliœcie omówić szczegóły naszej współpracy. Jak rzekłem, przyjmiemy 10 tysięcy marek zaliczki, a co do łupów i końcowej nagrody, rozmówimy się póŸniej."Ŕ"Zgodnie z naszš umowš dołšczymy do Ciebie Askarlu. Uroczyœcie przysięgamy na Chwałę Wszechmocnego wyruszyć z tobš i nie cofnšć się, póki nie osišgniemy naszego celu. Masz na to słowo honoru." BÎAÎBÎBŮ;Ť<ŤG§GÚ7Ű8Ô8Ü6Ű67Ý7Ţ8ß6Ž"m#e$Ž"˛:Eu9Eŕ;Fb˙9Ft/Au0Aá>Du=Dŕ/Cq EâEă EÝDä Dĺ DÓ EćDĺEœEç BčDéAę DëDč CÎ@ěDí <î8Ů8Ů7Î8ď;ŤFĆFÎGđFń>›&YY8Hersyle˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ @b" @ ˙ >t ?w ?u ?u>t?v @ť5YY8Askarlf ˙˙˙˙˙˙˙˙˙EAskarl z Aisthor - to imię wzbudza podziw, a zarazem postrach w całym Allemarku. Podczas Wojny o Sukcesję swoimi rajdami na tereny graniczne Lormarku zaskarbił sobie wdzięcznoœć króla Árule'a. Po wojnie został najemnym łowcš potworów, zapewne najlepszym w swoim fachu. Stšd powszechnie znany jest pod przydomkiem Bésthyrgier.6,ňFó‰ ˙˙˙˙FJakiœ stary alchemik chce z nami robić interesy. Powiada, że handluje jakimiœ magicznymi przedmiotami, ale obecnie na goœcińcach pełno jest wszędzie rozbójników. Dlatego chce z nami zrobić układ: my zapewnimy mu ochronę, wynajmujšc dziesięciu elitarnych strzelców, a on w zamian podaruje nam jakiœ cenny artefakt. Co ty na to?Proponowaliœmy już alchemikowi eskortę naszych kuszników, ale ten dziad się uparł - bezpiecznie będzie się czuł tylko w towarzystwie najlepszych łuczników z Elhirii. Dopóki ich nie ujrzy na własne oczy, nie wyœciubie nosa z tego grajdołu, choćby nie wiem co!HNo i dobiliœmy targu - pod eskortš elhirskich strzelców starzec może w końcu wyruszyć do wschodnich miast robić interesy, a żeby nam spłacić swój dług wdzięcznoœci, daje nam bezdenny mieszek złota - powiadajš, że kto nim dysponuje, tego Bogowie codzień będš obdarowywać złotem. Całkiem szczodry podarek za tak banalne zadanie...t =ô6˙˙˙˙ĎW tych okolicach pełno jest różnych domokršżców, chcšcych wcisnšć jakieœ badziewie za bezcen. W jednej chatce nad stawem miał swój kramik jakiœ kupiec z Yonvardii (a opinie o handlarzach z Południowych Miast sš róŸne...). Zaoferował jakieœ stare buty, które przy marszrucie podobno nie męczš stóp. Pomyœlałem, że to jakiœ marny handełes i chciałem iœć dalej, ale on pokazał mi te trepy. Muszę przyznać, że wyglšdały wcale dobrze - musiały być zrobione ze skóry jednorożca, a kto jak kto, ale ja się na tym znam. Jest tylko jeden problem - kupiec chce za buty amulet grabarza, który przytrzymujš harpie, niedaleko Rhôdisthar. Póki co zdobycie tej błyskotki nie powinno być zbyt trudne, a nagroda wydaje się tego warta...QPrzyjeżdżam poraz wtóry do tej budki kramarza, zobaczyć czy te trzewiki sš jeszcze w ogóle na skupie. Powitał mnie handlarz bardzo serdecznie (serdecznie aż do porzygu...) i zapewniał, że jak dostarczę artefakt, to na pewno odda mi buty. Krzštał się jeszcze po całej chacie z jakimiœ niziołkami, jego sługami, i próbował mi sprzedać jakieœ starocie - koszule, amulety ochronne, koœci do gry, starš kuszę... Już się powoli przestałem się mitygować i miałem krzyknšć, ale kupiec już dał spokój. Zaczynam żałować, że zgodziłem się na to zadanie, mam nadzieję że moje wysiłki nie okażš się płonne.?W końcu przynoszę dziadkowi ten czaszkowy amulet, a on wielce wesół wzišł ten artefakcik i schował do kieszeni. Pozwolił mi już wzišć te buty, i od razu je sobie przymierzyłem. Z poczštku wydawały mi się trochę za duże, ale po paru chwilach chodziło mi się w nich wcale chędogo. Na odchodne jeszcze zapytałem go, co mu po tym całym amulecie, a on tylko rzucił: "Tajemnica handlowa", i zaczšł się pakować. Na pożegnanie rzekł: "Miło się z tobš robi interesy. Jak się jeszcze kiedyœ spotkamy, wpadnij do mnie, to się o coœ potargujemy, hehe!" Doprawdy, dziwni ci Yonvardowie...b=<r;f;—<Ů@šFőGÎ GŮ FŮ GŮ=ö G÷Ař>I=Ś<˛=§=Ł?<Ľ 4n?ŮFř Eő 3ů,úAÚ@ŁAI:ű9Î 5“4•5ü˙ #˛ Gý6YY8˙&Zoltan”, ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙š˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ŽLormarczycy nie patrzyli przychylnym okiem, gdy Zoltan, ważniejszy urzędnik w Sígthalan, zaczšł zgłębiać arkana magii. W końcu żšdza osišgnięcia mistrzostwa w sztuce czarnoksięskiej tak zaabsorbowały Zoltana, że popadł w obłęd, a Inkwizycja wtršciła go do lochu o chlebie i wodzie. Podobno potrafił zamieniać pospolite metale w rtęć, a jak on sam mówi, udało mu się niegdyœ zamienić stal w złoto...#EuEuGr"Eţ 2˙˙˙˙$B˙,.Eu/Eu1F^:G.Au/Bl˙5 8> H;J== @"A"@"-W4M0?1 7?4OH!CB ,B!AI! F! E~;}:|G }8 A"1€/ ä0 ű/Ţ1 ć. .â,W-N1B.y7,492O0E1+1|-,-Ö;;6Ě;M>B?B8F9,F%@G$9ľ998•:;Î8 ˙Ţ!;r#9$:s&9 <t =w!=u"=u#=u&<.YY8#- Z oddali można zoczyć jakieœ namioty, choršgwie, jakiœ wybieg dla koni... Widocznie mamy przed sobš pole turniejowe! Chętnie obejrzałbym przez chwilę turniejowe zmagania! A najchętniej to bym sam dosiadł konia i - - Lecz cóż to, mój adiutancie! Jeden z rycerzy kieruje się w naszš stronę, i zapewne nie ma przyjaznych zamiarów. Chyba chce ze mnš mówić: "Strzeż się Askarlu, parszywy Rhodoku! Jam jest Páragorn, syn Parmeriona! Swš obecnoœciš bezczeœcicie rivlandzkš ziemię, a każde wasze tchnienie jest jak bluŸnierstwo przeciw Bogom! Tu w obliczu Wszechmocnego, wyzywam Cię na pojedynek, na œmierć i życie! Uroczyœcie przysięgam, że zakończę twój marny żywot i przywrócę ład na tej ziemi! Żaden Rhôdemarczyk nie będzie plugawił naszego kraju! To wasz koniec!" - Stul pysk pajacu! Zmów paciorek rycerzyku i stań do walki! No chyba że strach Cię obleciał! - "Ta zniewaga nie pozostanie bez kary, zdrajco!" I odjechał ten żałosny paladyn. No już niech się zacznie walka! Jeszcze ten Paragon będzie błagał mnie o łaskę, ale ja nigdy nie okazuję wrogom litoœci!˙˙˙˙˙˙d";˙%:˙$<&:t&@š$=v&;v&<Š$&S&˙(T(˙$#ä)â)ű*Ý*Ň*+ä%Ö%Ý&ě'ř'B‡ęâ2˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙&ř'Î(Î)˛)ăGAE‡ęâ#"Marwolaeth feidrow!"˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙FFGEŮGGŮHABGBŮG<ěE<ÎE;ěF;ÎADŮBEŮCFÎBDÎDGďE?Ů/DÎ=EÎ0BŮ?CŮ>AÎA:ŮC:ŮB;ÎA<ěDAÎ2†2-.JG GE!D A "˙.ď.Î-Î.Ů/Ů:I:G:#9$:%6&;5ř7ř2'038ÎA#(I‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙3ŮB#ŮC"ÎE"ŮC$ěD#F#Î4ˇ@7Ď˙?8Ť>9Ť>8ŹJ‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙;9ň9)rHalt! Z lewa i prawa napierajš nas Zarngarowie! Nie możemy dać się zepchnšć do brodu, bo się tam wszyscy potopimy!Ł Ł ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙OWy5@*3@*7@*9@*4?ž6?ž4Až6Až8Až8?ž5?p8@p3>u3>*4>u5>u6>u8>u9>u9>*7>u7>*5>*:>á2>ŕ:?t:@t2?t2@t:At1D+,L‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ -M‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙#.Î/ŮŮěě/ 0ě Î ŮÎ 1ŮďÎÎŮě2H3GDA+DrB4A5C6)›4YY8˙ Rhôdisthar˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ƒ@‚d"  @@˙G7D8R‡ęâ ˙˙˙˙dE=DřFřEÎGě?H<.>9= >:. ;<<)¨Ostry zapach siarki zwabił stado dzikich gorgon, które na nasze nieszczęœcie nas wypatrzyły. Już za póŸno na odwrót - rozjuszone byki pędzš z szaleńczym impetem na nas!gg˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙<!;$<<?=?­F7G >˙˙˙˙˙H BI MG5G?E @S‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙G ěE řE ÎDŮEÎFACBGďFCT‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙FěFŮGÎCřFÎGěCŮ@Ů:D=+<E;E;Y@F?G?Î<ŮH˙ FIHI/U.U/e-J 9Ś 8˛ 8Ł 7§ 7¤ 7K8LB,AŮBYD?GW; MGN˙EN˙FOFřEřGÎDPU‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙>B?Q=8<R>S=T;S;B:Q?U9V<ě=Ů<Ů>ř@WV‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙+X3ä.Y˙0Y˙/ř1ř2Î.Î.@—1@˘"˙!%Z&r%[ "†'\ /— .Ž 0Œ/R/T1I0=214206]9 ]6{7^6_5­4G5=6P657S6B2B4`˙4V2O4 z6a˙7 ď7 ř5 ř5 PX‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙8b /  .!/s#0–1c/Î2Î2Ů1Î1ě0Ů.@Y‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙!2@Z‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙*'d-'‰*'‡*&ˆ('e,(É)(f)(u+(u((w,(vg˙,ď//ěÎ: h˙ W$+#I$ #‚ )Na Œwięty Ogień Hagala! Nie doœć, że musimy stale odpierać wœciekłe ataki smoczych ważek, to jeszcze naraziliœmy się tym plugawym wywernom! Trzeba szybko się uwolnić z tej matni! Inaczej wszyscy pomrzemy z ršk nieprzyjaciół, lub co gorsza, ze œmiertelnych chorób!i2mi2˙˙˙˙˙˙˙˙˙A†" ! i!  "ěÎE!E Î!jk+@)ĄZaraza! Nie doœć, że wszędzie tu pełno węży i komarów, to jeszcze atakujš nas cišgle te zmutowane insekty! Żebyœmy tylko nie zapadli póŸniej na smoczš chorobę...iii˙˙˙˙˙˙˙˙˙+ *â*Ţ+¤/4172â *lc‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙3  2™4m#n˙'˘#on‡ęâ(vA więc to te czarownice sš w posiadaniu tego amuletu grabarza. Nawet nie chcę myœleć, na co im ten koœciany fetysz. Powiadajš na mieœcie, że o każdej pełni księżyca te wywłoki porywajš mieszkańców, by ich potem złożyć w ofierze demonom, czy coœ. Trzeba położyć temu kres! Jest tu jakiœ tasak?! Chcę osobiœcie wypatroszyć te Skythie, a ich głowy udekorujš wkrótce mój namiot!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ 4Ł7Ľ  p q  ro‡ęâ¤Ciekawe... Zaszyli się ci sekciarze w tych górach, i tylko czekajš, by uderzyć z zaskoczenia. Jakby wiedzieli wprzód, że ktoœ, czyli my, będziemy tędy maszerować... Może majš jakiœ dar jasnowidzenia (a raczej czarnowidzenia, tfu!) Niemniej, ich oddział strzeże jakiegoœ portalu - ciekawe, w jakie miejsce by nas przeniósł... W każdym razie atakujemy, nikt nie będzie w naszym Królestwie bezkarnie uprawiał czarnej magii!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙4ˇ3Ł14(˘ (r 's%§ $š&˘ 8§ 9Ł)Ł)L)˛*s˙-Ă,Á-\-î+ăt˙up‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ v  w  xŮÎěŮÎ='r>(7#7$d9$g5#y>%ˇ4#—1"2"s3#œ9!†;%XE@ + '&z &{@ 4A=;7Y:|˙7Î0}˙1~)('€' #ě"‚"J!H ! I Î#ƒ"E# 'Ž%Ů*e*§*Ł+ř5˛5˘1ˇ:4˘73f8363e9„˙9B4S4…583Q7Pr‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙8ř6ř7Î7Ů30;Î9+†s‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ěÎ 4p@EyŮÎ EřVE  ‡ˆu‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙)rCo za ulga, te siarczyste mokradła to jakieœ nawiedzone miejsce! Ale doœć już o tym, czeka nas ostatni już etap naszej misji - musimy przygotować się do przeprawy przez góry, gdzie znajdziemy wejœcie do smoczej pieczary. Ale ostrożnoœci nigdy za wiele - nie tylko trudny teren będzie naszym zagrożeniem. Zwiadowcy donoszš o obecnoœci jakichœ fanatyków - i to z naszej rasy. Może chodzi o członków sekt, które dawno temu ukryły się w górach, by tam, z dala od cywilizacji, praktywować czarnš magię. Skoro jednak poradziliœmy sobie na bagnach, to w górach także damy sobie radę! Szykować się żołnierze, za pół godziny wyruszamy!˙EM ‰˙ /J OŠ‹˙+,'Îř)ěW pobliskiej wioseczce można znaleŸć cenny skarb - korbacz króla gnolli. Jednak ich wódz nie odda go bez walki - potężny głos z karnyksów dał znak gnollom do szarży na nasze pozycje. Ich liczby idš w setkach, a może i nawet w tysišcach!ccXc˙˙˙˙˙˙˙˙˙Î  ‚ Œ  Ž  Œ )ŸJesteœmy w pułapce! Okršżyły nas wœciekli Zarngarowie, a spod ziemi wypełzły jakieœ jadowite wężyska! DobšdŸcie mieczy! Zepchnšć te plugawe bestie do Otchłani!¤Ś ¤˙˙˙˙˙˙˙˙˙ … ƒŮ9 5‘D’B Î@8!“_‡ęâ(UKozidiabły? Skšd się te czarcie pomioty tu wzięły? Nie pozwolę, by te wyuzdane koziołki stawały nam na drodze! Tym bardziej, że odgradzajš nas od obozu elhirskich łuczników, którzy mogš wspomóc naszš słusznš sprawę. Nie sš to jednak zwykli łucznicy - to elitarny oddział Yldînash - Srebrnych Strzał. Podobno sš w stanie trafić wronę z odległoœci tysišca łokci. Jednak nie żywię szczególnego szacunku do elhirskiej rasy. Gdyby byli tak potężni jak mówiš, nasi przodkowie nie zniszczyliby ich imperium podczas Wielkiego Pogromu 300 lat temu. Jednakowoż, każda para ršk zdolna do walki mile widziana.˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙=!'!E-"”˙.!/0#Ł/"/.#/-%˘/%–0$Pv‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙-#/1)^Zasadzka! Zostaliœmy zaskoczeni przez wœciekłe gnolle ze wsparciem tych cuchnšcych jaszczurów!ecdd˙˙˙˙˙˙˙˙˙F••113!1–S8!†(— š4˜5˛5™ .Î1ě2Ů5ě*š<Î9ěA>C‡ęâ<vA więc to prawda! Rzeczywiœcie te dzikie drzewce zamieszkujš ten las! Jeden z nich rzucił się na nas z całš furiš, ale zdšżyłem odršbać mu zdrzewiałš dłoń, i... z jego kikuta wytrysnęła czarna krew... Dobiłem stwora, ale już niedobrze mi było na widok tej krwistej mazi. Ale to nie koniec - pozostałe drzewce wyczuły naszš obecnoœć i z przerażajšcym rykiem nacierajš na nas!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙?>›>>)¨Kholnemeth, "Zdziczały Las" - tak to miejsce nazywajš Rivlandczycy. Szczerze mówišc nawet i mnie przyprawia ono o dreszcze... Wszędzie jakieœ uschnięte drzewa, pniaki toczone przez korniki, pożółkła trawa, i w ogóle mam wrażenie, że wszelkie życie jakoœ uszło z tego zagaju. Mało tego, ktoœ mi kiedyœ opowiedział legendę, jakoby za czasów króla Artherika Wielkiego niewielki oddział pod wodzš niejakiego Sandora, podczas jakiejœ wojny złamali dane monarsze słowo i przeszli na stronę wroga. Schronili się w tym lesie, gdzie uszli poœcigu, i po wojnie zostali bandytami. Nie ujęto ich aż do œmierci, lecz to nie była zwyczajna œmierć, o nie! Ich dusze nie mogły zaznać spokoju przez krzywoprzysięstwo, więc zamieszkały w korpusach tutejszych drzew, i tak oto stali się zdziczałymi drzewoludami. A tak się jakoœ złożyło, że jesteœmy zmuszeni stanšć z nimi do walki. Zobaczymy wkrótce, czy te drzewce sš tak groŸne, jak ludzie powiadajš...˙??œ4#)˙No, w końcu udało się zdławić opór Rivlandczyków, i w ten sposób nasza eskapada zmierza do swego kolejnego etapu. Będzie nim przejœcie przez te bagna, które miejscowi nazywajš "Thodmorn" - Bagna Œmierci. Ludzie bowiem powiadajš, że w nocy na tych mokradłach czajš się jakieœ niespokojne duchy, gotowe dopaœć każdego zbłškanego œmiertelnika. Ale właœciwie czemuż to mamy bać się œmierci?! To nasi wrogowie niech się modlš, by ich nie dopadła œmierć z naszych ršk! Ruszajmy! Nie traćmy czasu na takie strachostki!˙3#š?)ĚNareszcie, udało się w końcu przedrzeć przez te przeklęte mokradła, jednak prawdziwe wyzwanie dopiero przed nami. Nasze patrole natknęły się na forpocztę sił Norkenów z Vorn, na północ stšd. To dziwne, że wysunęli się tak daleko od swej macierzy - przecie ich niszczycielskie rajdy na nasz kraj ustały już dobre kilka lat temu, od kiedy nasz Mroczny Władca zrobił z nimi porzšdek. Cóż mogło ich skłonić do tak niebezpiecznej wyprawy na Allemark? Obawiam się, że ich główny obóz jest zbyt silnie broniony, by w ogóle próbować go zdobyć szturmem... BšdŸ co bšdŸ, musimy jakoœ przeœlizgnšć się przez te tereny, by dotrzeć do bagien (Bogowie, znowuż!) Syrfemôrn. Stamtšd już niedługa droga do legowisk błękitnych smoków.˙' =:P@:;S •ž • ŸB4 1 4 4 32 10!3  –9NBIrGĄ BE+(@[‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙!@˘&Więzienie Talfylas - wstęp wzbroniony!$A˛%AŁ(Dd;?Ů:CÎ2At".Ł()—%(s'&‹$'0¤/ĽB6Ś?4˛A4Ů?5ŮA6Î?4Ľ1=˘Na południe - wieœ Valrysk!*i%*r$*—-Î"'§!'Ů!'@Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙$)Š,<—,;f*;ş+<Î@/|-+u.+u/+u1-t1,t0+u1+á++ŕ+,t,+u0.u1.v/.u..u+-w0-Ş.-P!Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙1(Ž1*s0*—0)r1*Î1%Ů(+š$¨ Š!n˙!Ş'):(Ť˙8(Ź<(”:'”5)­7(9):'–8);*Ľ5(œ3)¤4&+2$7)*§)ŁÎ$6ś#5Ź)7˘+5–)6f(4Œ$7Ů"1Ń9*P#Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙*8Ů#1+Ž'Ż%°)ą/˛+ł*›'´˙(ľ)ś'ˇ&ą'Î)Î*¸%Î-š-ˇ+˝7Ů6Î!7Ź'Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙)ş$ť(0ź˙(0ˆ&/‡&/‹)/‹,1‰+1˝+4ö'2Î&1Î(2Î'1Î&2ž(Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙%1(1#3<2ż˙q85Ŕ0,}˙,,s˙.,Ş/-Á-,Î/FÂ0FŞ.E˛"3#ą z Ă! ? W Ä˙ y???P)Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ĹĹ Ĺ:=Š8=Š6;;;–9; 6;Ć˙8<Ç-;/;Č0:–.;ž;=m:=Ě:=6<ď7=ě8=Î6=Ů5=Î4<Ů4=C*Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙+6É˙˙˙˙˙+5Ś*8r,4Ł,5˛9GtA9Ă +Ů#/ř'Î-8˛,8Ł15—45˘26— Ę˙443žC-Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ ě ÎŮÎ ď "+/Ë-Ë*Y˙-Y˙+ř.ř-ř*Î-Χ@cŕ=Ą˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ě?9EÎ?Ů3@W‡ęâ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙3451Ů2Ů1ě1Î1Źdŕ=Ą˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙0Î)4.= Ě í Ě; Ě í;! Í Í! Î" Î! ;ŞŞ Ş('&Ď<Đ,žeŕ=Ą˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙,ě4ž1Ń2 3:&5OC9Ňýfŕ=Ą˙jHaukur3pV˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙c˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙VKilka miesięcy temu Haukur posprzeczał się ze swoim sšsiadem i stoczył z nim walkę, którš wygrał. Jednak zabiwszy rywala, musiał uciekać przed wyrokiem œmierci. Po kilku tygodniach został schwytany i uwięziony w lochu. Jednak na razie wstrzymano się od egzekucji ze względu na to, że jest dalekim krewnym wielkiego wodza Norkenów, Mondragona.-Ů*˘hNa północny wschód - bagna Thodmorn Na wschód - zamek Lorkasthor Na południowy wschód - miasto Síghtalan2;˛4:š97˛87Ł87¤:6Ł96Ç57Ó61c52f4/Ľ9.š:/Ô;0Ş#*¨1/<6'8Ő: Chŕ=Ą˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙Î pp&Î$Ö&×"Ř˙˙˙˙˙$Ů!×%ÖŮ$ ' –%Ń'Ú˙#×$Ű& × =& ×'  %Ú˙%Î'Ü'Ý'ř&ř( Ţ)z4!=$Ë%ß ŕ!áá#!R"â˙˙˙˙˙#$( ?& :* W%;$ í) ;4"ă@ăBGä03ˇ124.˛>*Ç?/ˇG.–G.cG0—J,ˇJ.–-0ĺ˙(×*Ý+Ö(Î*Piŕ=Ą˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙&1- ˝/ K0N2:-B,92N%ć&ç'č,đ.Ŕ'6'Ů0 /%YY8 Faertjorp˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ @d ˙!éę"’# Î$ b07#‘ë)ě*5'4(6$- 6/Ă,Ů8/í˙1î3 ď5 M1 ř, O* ř'?Ů ?Ů đ ß$Ô/+Ł-+˛1,Ľ1+ÇE//Ů &ěB@ńC?ÎB?œń"ň1@)„Chociaż ta wioska nie ma wielkiego znaczenia strategicznego, to jednak warto do niej na chwilę zajrzeć. Mieszkańcy mogš dostarczyć nam wiktu, furażu, a może nawet i trochę pienišdza. Może to niezbyt szlachetne, ale będę musiał się uciec do zrekwirowania częœci ich zbiorów. W końcu, nasz cel jest szczytny, zatem chłopi powinni w jakimœ stopniu wspomóc naszš misję, prawda mój adiutancie?¸ ˙57#E5˘Na północ - Rhôdisthar.ö/ó˙!ô6Cf‚Ś˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙<Źh‚Ś˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙BŹi‚Ś˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙DŹl‚Ś˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙%ĐŽ˙Œ Îr"Ĺ$E:I&f őń -ö@ M8ń(&ˆ'&‹(%‹('‹,%"B›.÷˙-÷˙5ř˙8ř˙614ůThodmorn4ř˙3Fú'˙˙˙˙"To więzienie jest zbyt silnie bronione, by próbować je zdobyć szturmem, ale możemy się uciec do małego fortelu. Jeden z norkeńskich strażników skontaktował się z nami i powiedział, że w sumie jego załodze nie specjalnie zależy na obronie tej małej twierdzy. Tym bardziej, że już dawno nie dostali zapłaty za swš służbę... Norken zapewnił, że załoga więzienia nie będzie stawiać oporu, ale chcš za to dziesięć tysięcy marek. No cóż, już nie raz trzeba było dać łapówkę tu i tam, by coœ załatwić... Chociaż te dziesięć tysięcy to już chyba za dużo.Zapytałem się jeszcze strażnika, co za więŸniów tam przetrzymujš, żeby jak coœ, móc wybrać sobie takich, którzy mogš mi się na coœ przydać. A on jeszcze zażšdał dodatkowe 500 marek! Wkurzony byłem, ale wolę nie kupować kota w worku i mu dałem. On, wielce kontent, zaczšł opowiadać, że sš tu uwięzieni różni przestępcy - rozbójnicy, złodzieje, a także niektórzy jeńcy i czarodzieje, czekajšcy na przesłuchanie. Hm, może w więzieniu znajdę kogoœ, kto będzie w stanie zaoferować mi coœ więcej niż tylko dobre chęci...CW końcu postanowiłem dać im tš... "daninę". Trochę szkoda mi tych pieniędzy, ale jak trzeba to trzeba. Zapytałem się ich tylko, czy na pewno nie zostaniemy zaatakowani przez strażników, czy to nie jest żaden podstęp. A Norken mi odpowiedział, że oni już sš tak zbiedzeni i głodni, że wpuœciliby mnie nawet za miskę kaszy...›SűŕPanie, ta przeklęta skrzynia kryje w sobie jakieœ mroczne sekrety. Otwarcie jej grozi uwolnieniem demonów z Otchłani, które nie zawahajš się nas zaatakować. Czy jesteœ pewien, że warto ryzykować życiem dla niepewnej nagrody?¨¨¨˙˙˙˙˙˙˙˙?A=0ü˙ü˙#h˙ ď;§D!h˙/ě1‚$ł ń%ý*Cń2ď q9qAW Ůú˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ FWŽ Ůú˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙EW Ůú˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙H"ţ˜:˙˙˙˙"Wódz Zarngarów wysunšł ciekawš ofertę: proponuje przyłšczyć się do nas ze swojš drużynš Niks w zamian za 15 tysięcy sztuk złota. Ponadto, potrzebuje on 15 uncyj siarki - podobno Zarngarowie używajš jej do leczenia swych ran, ale nie jestem przekonany co do leczniczych właœciwoœci siarki...°Chciałem jeszcze przemówić do wodza Zarngarów w celu omówienia szczegółów naszej współpracy. Przy okazji zamierzałem też jakoœ go przekonać, by jego pobratymcy już nie atakowali nas z zaskoczenia, bo te akty podważajš wiarygodnoœć jaszczuroludzi. Ale ich wódz pozostał nieugięty - dopiero, gdy mu zapłacimy, jak on to nazwał, haracz (cóż za bezczelnoœć!), udowodnimy, że jesteœmy godni zaufania, i wtedy do nas dołšczy ze swš œwitš.-Przedstawiliœmy Zarngarom warunki naszej umowy, oraz podarowaliœmy mu szkatułę złota wraz z siarkš, przesypanš do szklanego pojemnika. Wódz tych jaszczurów był zadowolony - kazał przetopić złoto, by zeń zrobić posšg jakiegoœ bagiennego bóstwa, a następnie podpisał nasz kontrakt swoim krzywym pazurem. ¤ v˙  q =*gE*c>*Śz‡ęâ"Łowco potworów, nie chemy już dłużej stać na straży tego ponurego miejsca. Nasi wodzowie skšpiš nam grosza na nasze utrzymanie, a jeœć już właœciwie nie ma co, no chyba że szczury i koty... Zaklinamy Cię, chcemy podšżyć za tobš i zakosztować prawdziwego życia żołnierza."˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ ô¨a˙˙˙˙?Nawet w tych niedostępnych górach można znaleŸć najemników szukajšcych zarobku. Tak się składa, że spory oddział nag jest chętny do nas dołšczyć. Jednak czy stać nas na te elitarne wojowniczki? W końcu dwadzieœcia pięć tysięcy sztuk złota, plus trzydzieœci klejnotów to więcej, niż zwykły robotnik zarobi w cišgu życia!.- A tak w ogóle, adiutancie, ile może zarobić robotnik w cišgu życia? - ... Bo ja wiem? Policzmy: dniówka wynosi, powiedzmy, jednš markę (przyjmijmy, że markę zachodniš, bo wschodnia jest z kruszcu o nieco wyższej próbie, ale to detal...). Dalej, pomnóżmy przez szeœć, bo tyle dni w tygodniu ludzie pracujš, nie liczšc œwišt i innych okolicznoœci... - Ekhem... - Aa, tak... No to mamy szeœć. Potem pomnóż razy cztery, i wychodzi nam 24. Następnie mnożymy razy 10 (bo tyle miesięcy mamy w naszym kalendarzu) - równa się 240 w cišgu roku. A co dalej, zależy od tego, ile będzie żył nasz robotnik. Załóżmy optymistycznie, że to będzie 50 lat, z czego przepracuje jakieœ 35. Mnożymy 35 razy 240 i... Kurczę, nie mam przy sobie abakusa... Ale pewnie będzie to około osiem tysięcy marek. - Osiem tysięcy, niewiele... Ale taki chłopek przynajmniej sobie spokojnie pożyje... A my? Niby mamy pienišdze, ale co nam po nich, jak cišgle tylko wojujemy... Może kiedyœ odbuduję swojš posiadłoœć w Aisthor i tam osišdę, i już nie będę musiał za psie pienišdze wypełniać głupich zleceń!ÝNa szczęœcie zaoszczędziliœmy na tyle dużo złota (co nie było takie proste...) by móc wynajšć oddział nag. I jestem gotów ręce, i nawet nogi sobie ucišć, że nas nie zawiodš - to jedne z najlepszych wojowniczek na œwiecie! 'q  H˙DC˝ąu˘F=Obawiam się, że przeklęte drzewce to nasz najmniejszy problem... Nasz patrol przed chwilš meldował o obecnoœci jakichœ kamiennych stworów, które co jakiœ czas grasujš po okolicy, polujšc na zbłškanych w lesie wieœniaków. Nie wiem, czy to kamienne trole, czy skamieniałe drzewce, ale mam już dosyć tego zaklętego lasu!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙EDDCFCDBBCO0Ě6ĂB9ďE:Á;- 2ú d čô< á> ŕ> _Wô]2a[dUÜYúH:ŘÔ0˙˙˙˙óTrudno uwierzyć, że w Klolnemeth jeszcze można znaleŸć choć żywš duszę. A jednak - gdzieœ na skraju tego przeklętego gaju nasz patrol wypatrzył, a jakże by inaczej, bandytów. Udało nam się ustalić położenie ich obozu, po czym przygotowaliœmy się do natarcia. Gdy nas dostrzegli ci banici, jeden z nich skierował się w naszš stronę z białš flagš. Zaoferował nam układ: my im darujemy winy i zapłacimy zaliczkę, a oni w zamian wyruszš ze mnš na wojaczkę. Może rzeczywiœcie warto im dać drugš szansę...gChoć oferta tych rozbójników wydawała się kuszšca, to jednak nie mogę ich słów brać za pewnik - w końcu to bandyci, a oni zazwyczaj za nic majš honor czy zasady. Dlatego rozkazałem swym ludziom patrolować te tereny, by czasem ci zbóje stamtšd nie uciekli, lub co gorsza, zaatakowali znienacka mój obóz. Od paru dni zwiadowcy nie przynoszš żadnych niepokojšcych informacji - raz tylko widzieli, jak trzech banitów upolowało jakiegoœ zwierza i wracali do swego obozowiska. Dziwne, chyba nie sš takimi łajdakami jak wczeœniej myœlałem... Nieważne, liczy się tylko to, że nie musze sobie zawracać głowy ich kniowaniami.|Zebrawszy odpowiedniš sumę, powtórnie wyruszyliœmy do obozu tych oprychów wyjętych spod prawa, by dobić z nimi targu. Pojechałem tam małym oddziałem z białš flagš i kosztownoœciami, ale na wszelki wypadek pozostawiłem resztę wojska w pobliżu. Podeszli do mnie i stwierdzili, że to wystarczy i ruszš ze mnš na wyprawę. Zapytałem ich, dlaczego się od razu zgodzili... Okazało się, że to nie byli zwykli bandyci - to potomkowie tych żołnierzy, którzy wczeœniej zdradzili Artherika! Chcieli w końcu zmazać plamę na honorze, którš była zdrada ich ojców, i wyruszyć na wojnę w słusznej sprawie. A skoro tak, to sš w mojej armii mile widziani! (žąu˘XZdaje się, że nie tylko smoki się tu gnieżdżš. Inne demony także wybudziły się z długowiekowego snu, by zniszczyć nasz œwiat i pogršżyć go w wieczystym mroku. Nie mamy wyjœcia, panowie! Musimy zmierzyć się z tymi olbrzymami! Kto wie, może jak przyniesiemy ich głowy do Dykstera, to otrzymamy jakšœ premię za oczyszczanie Królestwa z potworów...˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙?EůBagna Syrfemôrn+›'ž$Ę~˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙G127›(YY8 Sígthalan˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙ @d@ ˙"F‘%Gó'˙˙˙˙Niziołki? Tutaj, w Rivlandzie? A jednak! Oddział leœnych procarzy pod wodzš niejakiego Efpela zwanego Wysokim (ledwie na pięć stóp, jak mój dwuręczny miecz, hehe!) jest gotów do nas dołšczyć. Jest jednak jeden warunek - mamy im wypłacić 10 tysięcy marek od ręki.ţPrzyznam się szczerze, że powštpiewałem w zdolnoœci bojowe tych niziołków, w końcu jakie mogš mieć pojęcie o wojaczce, skoro tylko siedzš w swoich małych leœnych norkach... Ale dziœ mnie zaskoczyli - obserwowałem, jak wytropili dzikiego wieprza i wyœledzili go po kilku godzinach, a następnie zabili go swymi celnymi pociskami. Doprawdy, może nie sš tak marnymi żołnierzami, jak myœlałem. Może i sš mali i słabi, ale za to potrafiš bezszelestnie przemknšć przez lasy i biec bez odpocznienia nawet kilka godzin!íNie wiem, co mnie podkusiło do skorzystania z oferty tych karłów, ale mam w końcu te pienišdze, które zażšdał Efpel. Czy trzy setki procarzy za 10 tysięcy to dobry interes - przekonamy się wkrótce. Mam nadzieję, że mnie nie rozczarujš... Š,- +)|Przygotowawszy się do wyprawy, możemy już wkroczyć do Rivlandu, małego kraju na zachodnich rubieżach królestwa Lormarku. Dotychczas Biali nie spodziewali się naszej obecnoœci, ale jak przekroczymy granicę, nie będzie już odwrotu. Obawiam się, że konfrontacja z naszymi wschodnimi "braćmi" jest nieunikniona... Wedle raportu naszych patroli stolica Rivlandu, Lorkasthor (tj. "Biały Zamek") jest broniona przez silny garnizon Zakonu Palatynów. Jeœli to prawda, szturm na tš twierdzę nie wchodzi w grę. Dużo lepszym konceptem byłoby zdobycie miasta Sígthalan ("Miasto Zwycięstwa"), by tam uzupełnić nasze wiktuały i ruszyć dalej na północ.˙)rTrzeba było się tego spodziewać! Atakujš nas wœciekłe gnolle i te zmierzgłe jaszczury! Szykować się do kontrataku!ec–e˙˙˙˙˙˙˙˙˙G ˙7Bp3BobC= E=F‡ęâ-q"Cael'eich doime maerwo!' Nie wiem, co to znaczy w ich pokręconym języku, ale z pewnoœciš czeka nas ciężka walka!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙@Ů?Î!& 2Ś>ě>Ň>17 Š Ůú˙Arnerik”kœ˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙F˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙˙1Jako zubożały rycerz z Rhôdemarku, którego seniorowi Biali zruinowali posiadłoœć, Arnerik po Wojnie Sukcesyjnej zaczšł się parać zbójectwem. PóŸniej zaczšł na zlecenie łowić potwory, by odzyskać swe dobre imię. Jednakże tropišc gniazda Skythii, wpadł w zasadzkę bandytów, którzy go przetrzymujš dla okupu.7@ÚÎa˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙ ěB ď PŕÎa˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙)Niepokoi mnie cała ta aura na tych bagnach. Komary, duszne powietrze, i w dodatku pełno tych mięsożernych roœlin... Musimy być czujni - na tych mokradłach œmierć może nas czekać z każdej strony... Dziœ na przykład na krótkiej przerwie od marszu usiadłem sobie przy kamyku, by nabić swojš fajkę. Ale tuż przy mnie była wielka, krwiożercza roœlina, która impulsywnie rzuciła się na mnie z rozdziawionš paszczš! W ostatniej chwili dobyłem miecza i pokroiłem na kawałki tš maszkarę! Zaiste, niech już będzie po wszystkim, mam dosyć tej misji!ý˙ „7<ž5<ž0!1c6/ /@ŤH(”5Ť3-Ť=+ŤďÎŮÎ ÎÎř   Ů         ! " # Š Š   $ % & % ) ( ) ) ) ( & ' V +E …ƒ H. I & ( )   A , G † €'E…JŒ*+     ,-tԞ–˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙IA../+E,,„‚0 J1~~5 á áá6 2˙ + @ , 9E,34Œ‚ÎO?ÎÎ5 €.… ‚4/F,+E2Œ‚ÎÎÎ D  J.06Ů Î…ř.(wԞ–˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙)*6,)7,'8/7*/9.,:-8.90017.;0<40830=1>2?,=+9@99;A;;><?7B8@6?<BEE@?BBBE7C@;C;A=D˙@D˙BD˙@;E?Ĺ?E<Î<ě=Ĺ=ÎAÎ>Î?ř>E<ř7Ň:Ů.ě"E+F@/ś-G*G* Ż. H, °' ą( ý( ť+ ş)I(J+Î*) K †t ˙˙˙˙d˙˙˙˙' Î* Î+L, M,N) Î,O&Î0P2/L0ř/Ů ÔŠQÎ ě R …$S%TŮo †tP˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙0#/%.%80$0'2(0)U2(75)/(85)U.!@/!V0#70 E1 V. V8+7)8)73+B2)91);5-B3.W3,W3.V3-X˙2-W4/W-+4./O0/=3.5*&Ů5+Ç/*ě,,Î..Î*-Ů1.ě10Ů5-Ů4/Î2*Ů4+Î*Y( Z(["\!#"#%]&^ ,"_!` #ab)d*á(Ĺ ď c')~*I(*d)?(e)f)g†vԞ–˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙Ů1/ ě0 Ů,ń!h(i †t ÇNo, w końcu doszliœmy do miejsca przeznaczenia. Panowie, czeka nas bitwa, którš następne pokolenia będš wspominać w niezliczonych opowieœciach i pieœniach. Zaszczytem mi było dowodzić wami wszystkimi, wasze męstwo pozwoliło nam stanšć tutaj i wypełnić wolę Bogów! Ale wpierw trza dobrze przygotować zasadzkę na smoki. Rozstawić balisty po obu stronach groty. Zastawić pułapki - wilcze doły i miny. A na koniec, wystawić przynętę - owce, które na chwilę odwrócš uwagę bestii, nim będziem gotów do ataku. I oto nadeszła chwila prawdy - smoki, wybudzone z wielowiekowego snu, przyleciały zwabione woniš naszej trzody. Ostrzelać je z balist! Celować w ich pyski i szyję! A teraz utworzyć szyk rozproszony! Do ataku!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙)7$j"ě+%ú˙˙˙˙˝W końcu po długiej i męczšcej przeprawie dotarliœmy tam, gdzie jeszcze nie udało się wkroczyć żadnemu œmiertelnikowi - do legowisk smoków. Naprawdę, zaczšłem już wštpić, że się nam uda, ale jednak! Mamy doœć wojska, by zrobić co się należy - zabijemy smoki i czym prędzej wyruszymy do stolicy po nagrodę! A teraz mój skrybo, czyń swojš powinnoœć. Trzeba odczytać te prastare runy, które kryjš w sobie zaklęcie otwierajšce tę pieczarę. Do dzieła!Tylko Askarl tędy przejedzie.Y- Tak, panie. Te znaki musiały zostać wykute przez jakšœ starożytnš sektę. Widocznie zamierzali tu wrócić, by w stosownym czasie móc obudzić smoki i za ich pomocš zasiać chaos na nasz kraj, ale na szczęœcie byliœmy szybsi... No nic, już zabieram się do roboty. Te starożytne runy sš wprawdzie nadszarpnięte zębem czasu, ale zapewne uda mi się je odczytać. Napisane jest: "Ash nazg durbatuluk"... A, przepraszam, pomyliłem alfabety... Już chyba pojmuję; tak naprawdę wyryto tu słowa: "Kheot'hir draharn, harák thôdemahr!" ... I oto piekielne podwoje się rozstšpiły - droga do smoków stoi teraz otworem.&&4(= á>k †t ˙˙˙˙d˙˙˙˙) E+!l‹ ŮúhRdzawe smoki... Hm, mam nadzieję, że nie przybyliœmy za póŸno... Gdyby błękitne smoki się przebudziły przed naszym nadejœciem, mogłyby rozpanoszyć się po œwiecie i przynieœć takie spustoszenie, jakiego nawet nie potrafię sobie wyobrazić! W każdym razie musimy jeszcze wytępić te rdzawe bestie. To będzie przedsmak tego, co nas czeka na końcu naszej wędrówki...˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙>m2˙5î5ď n˙  n˙  n˙      a  ożąu˘˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙pÁąu˘ ˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙.q“ ŮúPˇTe podziemia zaskakujš mnie na każdym kroku. Nawet można tu spotkać duchy ognia! Może starałbym się jakoœ nie wchodzić im w drogę, ale strzegš oni wieży, z której uda się wypatrzyć pożšdany kierunek marszu... Poza tym te fyrgasty stojš na straży portalu, który mógłby nas w razie potrzeby błyskawicznie przenieœć do Rivlandu. Jednak duchy nie oddadzš nam tego bez walki, w końcu słuchajš się wyłšcznie Boga Ognia, Hagala - i nikogo innego!˙˙˙˙˙˙d˙˙˙˙˙˙˙˙'E á ďr(E,,);+7,7--,8-7,U*)<)E(E A )˛A cóż za dziw, podziemne bagna! Jakim cudem ja widzę, co ja widzę? Hm, może niegdyœ ziemia się rozstšpiła i pogrzebała jakšœ podziemnš cywilizację... Oo! Wszędzie tu pełno fioletowych grzybków, Zeifgimbin. Ich właœciwoœci sš bardzo ciekawe - w małych dawkach działajš przeciwbólowo, a także... dodajš siły i odwagi wojownikom na polu bitwy. Łatwo jednak je przedawkować - wtedy mogš powodować szaleńczy obłęd, a nawet krwawe wymioty i œmierć! Widziałem kiedyœ takiego "konesera", który przesadził z grzybkami. Po prostu niszczył wszystko dookoła, a potem rzucił się do jeziora i się utopił! Ale zbiorę sobie trochę tych grzybów i ugotuję z nich zupę, która na pewien czas podwoi nasze siły.˙ Œ † #˝"E )ŞNawet pod ziemiš siły ciemnoœci nie dadzš nam spokoju! Z dziur na skałach wylazło tysišce podziemnych pomiotów! Przyłbice opuœć, czeka nas walka do ostatniej kropli krwi!GčGčGč˙˙˙˙˙˙˙˙˙2p&)EJesteœmy już o krok od feralnego spotkania ze smokami. Przyznaję, że to miejsce przyprawia mnie o dreszcze... Wszędzie pełno tu czaszek i szkieletów ofiar tych bestii. W dodatku ten duszšcy odór siarki piecze nam płuca i oczy. Nie sšdziłem, że ta ostateczna walka będzie aż tak trudna, musimy być gotowi na wszystko, panowie!ýý˙2űˇOstrzegam, ta szkatułka jest pod wpływem jakiegoœ mroku! Nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jakie plugastwa w sobie kryje! Pomyœl dwa razy, nim postanowisz poznać jej sekrety!ƒ ƒ ƒ ƒ ˙˙˙˙˙˙Askarl†Witaj, mój drogi adiutancie i skrybo zarazem. Cieszę się, że zechciałeœ towarzyszyć mi, Askarlowi z Aisthor, w mojej misji. Otrzymałem bowiem zlecenie od samego Dykstera, doradcy i podskarbiego samego Pana Mroku, obecnego króla Rhôdemarku. Wedle kontraktu mam za zadanie wytropić legowisko błękitnych smoków i je wytępić, i to w cišgu 4 miesięcy. Widocznie Czarnemu Władcy bardzo zależy na czasie - oblężenia twierdz zbuntowanych lordów się niemiłosiernie przedłuża, a smoki i inne stwory stale zagrażajš naszym miastom i wioskom. Dlatego właœnie Dykster zdecydował się na współpracę właœnie ze mnš, ze względu na moje doœwiadczenie i biegłoœć w walce z różnymi bestiami. Nie raz już udowodniłem, żem jest bodajże najlepszym pogromcš bestii w dziejach naszego Imperium... Ale doœć już tych czczych przechwałek! Twoim zadaniem, mój skrybo, jest odczytanie jakichœ starożytnych run, które ponoć zostały wyryte na wrotach, prowadzšcych do legowiska smoków. Te magiczne znaki, wyryte przez jakšœ starożytnš sektę, sš ponoć zaklęciem, które wybudza bestie ze snu. Następnie zabijemy smoki, a ich głowy przywieziemy do stolicy, Steelaxis. Brzmi jak dobry plan, co?˙Zaliczka:Zgodnie z umowš, Dykster przesyła nam dodatkowe fundusze na rzecz naszej misji. Ze zdumieniem odkryłem, że nie jest to obiecana suma dziesięciu tysięcy marek, jeno dwa razy mniej. Wielki skarbnik w liœcie tłumaczył się przedłużajšcymi się oblężeniami twierdz na Zachodzie, na co przeznaczono spore sumy. Jednoczeœnie zapewniał, że w przyszłym miesišcu otrzymam należšce mi się pienišdze. Hm, zaczynam tracić ufnoœć w słowa tego doradcy, ale cóż... Musimy sobie jakoœ radzić z tym, co mamy (choć niewiele tego), ale jeœli ta sytuacja się powtórzy, to nie ręczę za siebie!ˆ˙ Zaliczka 2ŰTo już kolejny razy, gdy Dykster wykręcił się ze swoich obietnic. Miał przysyłać regularnie pienišdze, a dostajemy zaledwie połowę tego, co się nam należy. Znowu skarbnik sumitował się, że potrzeba œrodków na wojnę z czarnoksiężnikiem Vetellim, utrzymanie garnizonów, i takie tam. Zastanawiam się, czy aby Dykster nie wystawił nas do wiatru... Trzeba będzie jak najszybciej dociec prawdy i podjšć zdecydowane kroki! Nikt nie będzie robił idioty ze mnie, Askarla Bésthyrgiera!ˆ˙8KosztyČOczywiœcie aby umowa między nami była kompletna, muszę wspomnieć o nagrodzie, jakš się podzielimy po spełnieniu misji. Dykster obiecał mi bagatela sto tysięcy marek srebra za udanš misję, a tydzień temu otrzymałem zaliczkę w wysokoœci dwudziestu tysięcy. Ponadto mam otrzymywać premię za postępy w naszym zadaniu - wspominał coœ o dziesięciu tysišcach na miesišc, co pozwoli nam póŸniej uzupełnić naszš armię o kolejne kohorty najemników. Zważywszy na to, proponuję tobie na teraz... pięć tysišce marek, a szczegóły dalszej współpracy omówimy póŸniej, jeœli tobie to nie wadzi... Więcej na ten moment nie mogę Ci zaoferować, no bo sam rozumiesz... Musiałem własnym sumptem wynajšć żołnierzy oraz rozbudować małš twierdzę Hersyle (co znaczy "Żelazne Drzewo"), która na razie będzie naszš bazš wypadowš. Na razie dysponujemy skromnymi œrodkami, i z tego powodu będę musiał złupić te okolice, bym miał czym wyżywić i opłacić armię... No co? Taki zawód no, co poradzisz...xě˙˙˙Dykster0Teraz to już pewne, Dykster nas oszukał! Dowiedziałem się o tym z listu, który wczorej otrzymałem od posłańca mojego starego druha, Rytgiera (który w stolicy ma tu i ówdzie znajomoœci, ale to tak między nami). I wyobraŸ sobie, że częœć pieniędzy, które Dykster otrzymał od Mrocznego Władcy na rzecz naszej ekspedycji, zatrzymał dla siebie, a nam wysyłał ochłapy! Co za pazerny œwintuch! Gdy to wszystko się skończy, osobiœcie pojadę do stolicy i podam do sšdu tego szalbierza! Albo Dykster odda mi zaległe sumy, albo jego głowa dołšczy do mej kolekcji czaszek!˙?AisthorÄPewnie chciałbyœ wiedzieć, na cóż mi to zlecenie na smoki. Chyba nie myœlałeœ, że chodzi mi o pienišdze! W końcu nawet nie wiadomo, czy w ogóle wrócę cały z tej misji... Nadszedł czas, bym w końcu opowiedział Ci nieco o czarnych kartach mojej historii. Byle komu nie opowiadam o sobie, tylko osobom zaufanym, zatem uważnie słuchaj. Dobre parę lat temu, podczas jednej z wojen Mrocznego Władcy z Białš Rebeliš, wojowałem z Lormarczykami, zdala od mej posiadłoœci w Aisthor. Zaœ dwie staje od mego domu swój majštek miał niejaki Emerik, tan Rothforku. A tak się składa, że wišzała mnie z nim rodzinna waœń - poszło o to, że mój ojciec za młodu zabił w pojedynku jego stryja, czy coœ w tym rodzaju. No i podczas oblężenia jednej ze wschodnich twierdz otrzymałem od sługi wiadomoœć, że ten stary mœciwiec napadł na Aisthor, posiadłoœć puœcił z dymem, a me sługi powybijał. Gdy to usłyszałem, nie czekałem chwili dłużej - zdezerterowałem i ruszyłem galopem w me strony. Na miejscu nie zastałem żywej duszy - tylko dogasajšce zgliszcza much włoœci oraz zabitych sług, których nikt nawet nie pofatygował się pogrzebać. Na szczęœcie moja rodzina zdšżyła uciec, i schroniła się u mego kuzyna. Mimo to, przelała się czara goryczy!˙M Aisthor 2ÚW tamtej chwili bowiem wpadłem w szał, i z mojš drużynš pognałem co tchu w stronę Rothforku. Dotarłszy tam, posiadłoœć puœciliœmy z dymem, chłopów pognaliœmy sinš dal. A tego skurwiela Emerika wywlokłem na pole i w całej swojej furii poćwiartowałem! I mało tego, to œcierwo wydałem na żer psom! Tak wypełniła się moja wendetta - krew za krew! Jednak nazajutrz przeminšł mój obłęd, i musiałem dać dyla z Rhôdemarku. Zacišgnšłem bowiem na siebie wyrok œmierci, nie doœć że za morderstwo, to jeszcze za dezercję. Odtšd zaszyłem się z wiernymi kompanami w lasach na Południu i utrzymywaliœmy się z napadów i drobnych zleceń na potwory. A rodzinie jak dotšd nie dałem znaku życia, przepadłem dlań jak kamień... A nasze zlecenie? To moja jedyna szansa na oczyszczenie swego imienia. Tylko podejmujšc się tej samobójczej misji mogę otrzymać ułaskawienie za swe winy, i póŸniej móc wrócić swoje strony. Tylko tak będę mógł znów zobaczyć się z żonš i dziećmi, to już chyba minęły trzy wiosny, odkšd się z nimi widziałem po raz ostatni... ... No i w tym miejscu się kończy moja historia. Już na dziœ tobie wystarczy mych wspomnień. Już nigdy więcej nie pytaj mi się o mojš przeszłoœć, no chyba że chcesz poznać, czym jest prawdziwy gniew Rhôdemarczyka!˙MAdiutantŔNoo, jestem pod wrażeniem! Widzę, że władasz mieczem równie dobrze jak piórem! Muszę przyznać, że zrobiłeœ ostatnio duże postępy w wojennym rzemioœle. Już wkrótce te zdolnoœci będš tobie potrzebne bardziej niż kiedykolwiek, wspomnisz jeszcze moje słowa! A ludzie mówiš, że pióro jest silniejsze od miecza... Ale ja zawsze wierzyłem bardziej sile oręża! W końcu żadnymi mšdroœciami nie pokonamy ani smoków, ani innych bestii, ani nawet Lormarczyków.˙ Zaliczka ?#Minęły już dwa tygodnie, odkšd Dykster obiecał nam przysłać należnš premię, ale po nim ani widu ani słychu. Nie wiem, o co tu chodzi. Czy obcy mu jest Kodeks Najemnika, który mówi wyraŸnie, że "pensje za zlecenie powinny być wypłacone na czas, by nie popaœć w niełaskę Bogów"? Ta sytuacja zaczyna mnie już irytować, ale na razie mam ważniejsze sprawy na głowie niż opieszałoœć tego nadwornego zausznika. Musimy pomyœleć nad tym, jak przeforsować granice Rivlandu oraz jak zdławić opór Lormarczyków, z którymi prędzej czy póŸniej skrzyżujemy kopie.˙* RhôdistharÇZwiadowcy donoszš, że na północ od Hersyle znajduje się miejscowoœć Rhôdisthar - Gwiazda Zachodu. Ongiœ potężne miasto na ważnym szlaku handlowym, pełne było rzemieœlników, kupców i najemników z całego œwiata. Jednak podczas wojny o tron Allemarku zostało złupione i zruinowane przez Lormarczyków. Ach, ci nabożni, szlachetni rycerze... Gdzie ich ta słynna cnotliwoœć była, gdy palili domy i rabowali co się dało?! ... Wracajšc, obecnie mieœcina powoli wraca do życia, choć i tak jest jeno cieniem dawnej chwały. Mimo to warto się tam zatrzymać na dłużej - w tych okolicach można znaleŸć pełno najemnego żołdactwa szukajšcego zarobku. Na pewno zechcieliby nam pomóc w naszej przeprawie, oczywiœcie nie za darmo.˙Za dwa tygodnieENiedobrze... Zostało nam tylko dwa tygodnie na wypełnienie tej misji. Czas nagli, już nie ma co szukać leżšcych na drodze skarbów, ani bawić się w kolekcjonera artefaktów. Trzeba szybko znaleŸć jak najkrótszš drogę do smoków i zabić te potwory. Jak się nam nie uda, cała nasza nagroda przepadnie, i nie dostaniemy ani grosza!˙b Historia 1˜Widzę, mój adiutancie, że radzisz sobie coraz lepiej w wojennych realiach. Coraz lepiej Ci idzie w fechtunku i taktyce. Wiele musisz się jeszcze nauczysz, ale zobaczysz - w końcu przyzwyczaisz się do żołnierskiego życia, a niedługo obóz będzie Ci drugim domem. Wiem, że jesteœ młody i niedoœwiadczony, a obecna sytuacja w naszym kraju może być dla Ciebie niejasna. Pozwól więc, bym opowiedział Ci nieco o dziejach naszej alemarskiej rasy. Otóż, nasze Królestwo dzieli się na dwie częœci - Zachodniš, Rhôdemark (czyli my), i Wschodniš, Lormark (czyli Biali). Dawniej te dwa kraje tworzyły jedno Imperium - Allemark, ale ze względu na różnice między obu narodami oraz rywalizacjš o władzę, w końcu podzieliło się na wspomniane państwa. Stolicš Zachodu jest Steelaxis, a Białych - Eupatoria. Obecnie władcš Rhôdemarku jest Upiorny Władca, Dagon, który jest gotów złamać wszelki opór, by zjednoczyć oba kraje pod swoim berłem. A Dagon ma wielu wrogów. Na głębokim zachodzie królestwa, w niedostępnych górach Myraydarn, ma swš rezydencję wielki czarnoksiężnik, Vetelli. Wraz ze zdrajcš Rhôdemarku, Aydenem, studiował czarnš magię i nekromancję. Stał się tak potężny, że przez starożytne zaklęcia wybudził smoki i inne bestie z wielowiekowego snu, by z ich pomocš zawładnšć całym Allemarkiem. I tak, w roku 300, nastały czasy Półmroku, który co roku zakrywa Słońce na kilka miesięcy. Towarzyszš temu srogie zimy, okresy głodu oraz zarazy.˙ Historia 2ÉWracajšc, ponieważ połšczone siły obu królestw nie zdołały okiełznać tej plagi, wielki rycerz Dagon zawarł pakt z Todalem, Bogiem Zaœwiatów. Poprzysišgł Mu wytępić wszystkie potwory ze swej ojczyzny, zjednoczyć Allemark i przywrócić w kraju porzšdek. I Todal wysłuchał go - dał mu nadzwyczajnš siłę woli i ramion, nieœmiertelnoœć oraz dar widzenia w œwiecie umarłych. Jednak Dagon musiał wyrzec się spokoju wiecznego po œmierci - bramy zaœwiatów zostały przed nim zamknięte na zawsze. Mimo to, za jego przykładem poszli inni wojownicy. Złożywszy swe dusze w ofierze Todalowi, utworzyli Upiorny Zastęp, z którego pomocš Dagon podporzšdkował sobie niemal cały Rhôdemark i teraz szykuje się do wojny z Vetellim. W tym miejscu muszę jeszcze wspomnieć o Lormarku, który obecnie jest tylko cieniem dawnej chwały. W wyniku zniszczeń wojennych oraz nastania Półmroku, miasta Wschodu się wyludniły i podupadły. Ich król, Arthur, syn Reinharda, schronił się na swojej domenie w Eupatorii, odcięty od reszty poddanych mu miast. Zaœ w Saxmarku, na wschodniej granicy naszego kraju, swš siedzibę ma Roderik, rycerz wielce zasłużony dla Rhôdemarku. Wiele bitew zwyciężył w przeszłoœci dla swego króla, Árule'a Skazy, brata Reinharda. Ale to już przeszłoœć - król Árule zginšł w zamachu 15 lat temu, a Saxmarczycy muszš teraz walczyć o przetrwanie, nie doœć że z potworami, to jeszcze z głodem i zarazš. Jakiœ czas temu Roderik i Arthur zawarli przymierze - chcš wspólnie odbudować potęgę swych władztw oraz bronić się przed nieprzyjaciółmi - potworami. Nie wiadomo, czy w przyszłoœci zegnš kark przed Upiornym Władcš, czy też stanš mu okoniem. Czas pokaże, czy Saxmark i Eupatoria powstanš z kolan i zapiszš się złotymi zgłoskami w dziejach Allemarku.˙Wojna o Sukcesję 1¤ Pewnie chciałbyœ dowiedzieć się więcej o przeszłych wydarzeniach - o dziejach naszego alemarskiego Imperium. Dobrze, wsłuchaj się teraz w słowa z mych ust. Jak wczeœniej już opowiadałem, Ongiœ Królestwo Allemarku było federacjš dwóch państw - Rhôdemarczyków i Lormarczyków. Przez wiele lat oba kraje tworzyły jednoœć, lecz z czasem różnice między nimi były coraz wyraŸniejsze, a wzajemne powišzania coraz luŸniejsze. Zrodziły się animozje i rywalizacja między obu narodami. Doszło do tego, że Zachód i Wschód stały się tak naprawdę dwoma niezależnymi państwami, które łšczyła tylko osoba króla. Wprawdzie 50 lat temu królowi Artherikowi Wielkiemu udało się przywrócić względnš jednoœć Królestwa, ale na krótko. Po jego œmierci na tronie Imperium zasiadł jego pierworodny, Ludvik Trędowaty, który mimo choroby prowadził zwycięskie wojny z heretykami i Norkenami z Północy. Jednak wyzionšł ducha po kilku latach chwalebnego panowania. Jego następcš miał zostać jego brat Árule, który wczeœniej był wielkim księciem Rhôdemarku. Nie mógł się jednak spodziewać silnej opozycji rycerzy lormarskich, którzy faworyzowali jego młodszego brata, Reinharda. Zawarto więc układ - Reinhard miał być królem Allemarku i rezydować w Eupatorii, Árule zaœ miał rzšdzić na Zachodzie jako lennik króla. Po œmierci Reinharda Árule, jako najstarszy z rodu, miał przejšć tron po bracie, a gdyby on miał umrzeć bezpotomnie, berło przypadłoby synowi Reinharda, Arthurowi. Bracia się zgodzili na tę ugodę. Wydawało się, że kwestia sukcesji została rozwišzana... Jednak Bogowie musieli mieć inne plany... Wszystko się zmieniło po œmierci Reinharda, w 275 roku. Árule, zgodnie z umowš, miał przybyć do Eupatorii i objšć po bracie należny mu tron. Jednak Biali nie chcieli klęknšć przed władcš z Zachodu - zwołali konfederację przeciw Árule'owi, i na swego króla wybrali Arthura, syna Reinharda. Jego sukcesję uznała zdecydowana większoœć wschodnich baronów, którzy szykowali się już do pewnej wojny z Rhôdemarczykami. Gdy Árule się o tem dowiedział, wpadł w szał. Kazał zgromadzić wojsko, i pomaszerował do Eupatorii po tron. Choć Biali dysponowali większš armiš, Árule ich zwyciężył w bitwie pod Concordiš, m.in. dzięki geniuszowi taktycznemu Roderika, marszałka polnego Rhôdemarku. W końcu zaczęło się kilkumiesięczne oblężenie stolicy. Lormarczycy bronili się zawzięcie, ale to nam Bogowie sprzyjali. W końcu mury Eupatorii padły, i nasze oddziały wtargnęły do miasta, a ja byłem poœród nich...˙ Nowe Imperium|Pewnie już się przyzwyczaiłeœ do moich przydługich opowieœci przy ognisku... Lubię sobie czasem powspominać dawne czasy. Pozwól, że opowiem Ci jeszcze legendę o naszych przodkach i ich Imperium. Wszystko zaczęło się 300 lat temu. Dzisiejszy Allemark wyglšdał drzewiej zgoła inaczej - nie było tyle miast i zamków, za to pełno było lasów i pastwisk. Po niebie latały baœniowe zwierzęta, których próżno u nas szukać - gryfów, zielonych smoków, a na łškach pasły się jednorożce. Te tereny zamieszkiwali Elhirowie - rasa o bardzo zaawansowanej kulturze i nauce. Byli oni też œwietnymi żeglarzami. Otaczali czciš lasy, w których wzywali swego Boga, Eli'hira. Jednak nie był to lud wojowniczy - woleli handlować i filozofować, niż podbijać nowe ziemie. Nie spodziewali się ze wschodu najazdu Alemarczyków, naszych przodków. Wtenczas byliœmy wielce wojowniczš rasš, w męstwie i sztuce wojennej nie dorównywał nam nikt na œwiecie. Poczštkowo Elhirowie i ich sojusznicy, Yonvaldowie z Południowych Miast, odpierali alemarskie rajdy. Jednak Alemarczycy byli coraz liczniejsi i lepiej zorganizowani, toteż z wolna spychali Elhirów coraz dalej na zachód. Przełom nastšpił, gdy wodzem alemarskim został Martyn. Powołał pod broń swoje kohorty, i poprowadził je na podbój Imperium Elhirskiego. Przez ponad trzy lata oblegano ich stolicę, Ámalor, aż w końcu padła. Elhirski król walczył dzielnie, ale poległ wraz ze swymi pobratymcami. Na ruinach miasta Martyn został wybrany jednogłoœnie na pierwszego króla wszystkich Alemarczyków, dajšc poczštek Nowemu Imperium, Dewtyr Emreisthír. I właœnie wtedy wyznaczono w naszym kalendarzu pierwszy rok nowej ery. Elhirowie zaœ uciekli przed pogromem na południe, i założyli w niedostępnych lasach miasto Hiraeth. Z czasem miejscowoœć tak się rozrosła, że stała się stolicš nowego elhirskiego państwa. Jednak Elhirowie już nie podnieœli się z tej klęski, przezeń nazwanš "Wielkim Pogromem".˙#AlektorOEe, kolejny wieczór w obozie przy ognisku. Powoli ogarnia mnie znużenie... Może opowiedziałbyœ jakšœ legendę, adiutancie, dziœ wolę sobie posłuchać... - W porzšdku... A czy znasz legendę o wielkim rycerzu, Alektorze herbu Słoneczny Kogut? - Hm, Słoneczny Kogut? Nie przypominam sobie, by ktoœ nosił ten herb... - Bo to nie był rycerz z Zachodu. Alektor był rycerzem z Lormarku. Był to wojownik o silnym ramieniu i szlachetnym sercu. Wiernie służył królowi Reinhardowi podczas wojen przeciw Norkenom. Wierny sługa króla, nienaganny mšż i ojciec dwóch synów. Lecz niezbadane sš wyroki Bogów... Po urodzeniu drugiego syna, żona Alektora, Lotha, zmarła w połogu. Umierajšc, nadała synkowi imię Lothrik, bo za niego życie oddała. A pierworodny na imię miał Eldrik. Po jej œmierci Alektor popadł w rozpacz graniczšcš z obłędem. Po trzech latach wyruszył on na wojnę przeciw jakimœ heretykom. Szybko ich pokonano, lecz na drodze napotkali straszliwš bestię - hydrę, której pyski zionęły jakšœ żršcš, smolistš cieczš. Nikt nie był w stanie jej ujarzmić, ale Alektor na swym rumaku rzucił się nań i kopiš przebił jednš z trzech pysków bestii. Oszalała hydra zrzuciła go z siodła i ruszyła na niego. Wtedy Alektor dobył miecza i odršbał kolejnš głowę. Zwijajšc się z bólu, ostatnia wężowa głowa wbiła się swymi zębiskami w pancerz rycerza, a ten ostatkiem sił wbił miecz między oczy stwora, kończšc jego życie. Jednak nasz bohater już dogorywał, wzywał Bogów w bolesnych konwulsjach, aż w końcu wyzionšł ducha. Pogrzebano go w grobowcu przy jego posiadłoœci, obok żony, a miecz złożono w Luxfordzie jako cennš relikwię. Zaœ jego synami zaopiekował się brat Alektora, Arius. - Noo, jestem pod wrażeniem, skšd znasz takie historie? - No cóż, właœciwie to pochodzę z Lormarku, a na Zachód się przeniosłem, bo mam tu stryja, u którego uczyłem się rycerskiego rzemiosła. No bo widzisz, posiadłoœć mych rodziców podupadła i musiałem sam szukać sobie Ÿródła utrzymania. - Aa... Widzę, że jesteœ nie w ciemię bity... Nie sšdziłem, że Lormarczycy mogš nam dorównywać w męstwie i sile umysłu. Możemy się wiele od siebie nawzajem nauczyć, wierz mi.˙1 NajemnicyťHm, nasza sytuacja jest nieciekawa... Chociaż w Hersyle i Rhôdisthar będziemy w stanie pozyskać rekrutów, to jednak będš to zbyt skromne siły na dalszš przeprawę. Jest więcej niż pewne, że siły z krajowego autoramentu nie wystarczš - będzie trzeba wynajmować okolicznych najemników. Ostatnimi czasy popyt na ich usługi bardzo wzrósł, toteż musimy się liczyć z ich wygórowanymi żšdaniami. A jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pienišdze...˙Wojna o Sukcesję 2F W swej pysze Biali, nie zważajšc na Boskie zakazy, użyli w czasie obrony najœwiętszej relikwii, œwiętego miecza Palathina. Na nic zdało się proroctwo Vérifera, któremu Bogowie obwieszczyli, że tylko œwięty Wybraniec, który ma w przyszłoœci przybyć i przywrócić wieczysty ład w Allemarku, ma prawo dzierżyć ten oręż... Spotkała Lormarczyków zasłużona kara - Bogowie wydali miasto na łup zwycięzców, a większoœć białego rycestwa została unicestwiona. Udało się zbiec Arthurowi ze œwitš. Po zdobyciu Eupatorii Árule wkroczył do pałacu, został namaszczony œwiętymi olejami i koronowany na króla Wschodu i Zachodu. Ale to nie był koniec wojny. Lormarczycy nie chcieli uznać prawowitego króla i wszczęli Białš Rebelię przeciw Árule'owi. Co gorsza, Norkenowie z Vorn, na wieœć o zamęcie w naszym kraju, wznowili swoje niszczycielskie najazdy. To zmusiło nowego króla do wyruszenia na północ, by zażegnać zagrożenie z Północy. Nie przewidział, że spisek przeciw niemu uknuł podstępny czarnoksiężnik z Dragonseal, Vetelli, współpracujšc z Aydenem, doradcš króla. Najpierw uwięzili oni wrogiego im proroka Vérifera (który ostrzegał Árule'a przed spiskiem), a potem przybili do krzyża. To rozsierdziło monarchę - kazał bezzwłocznie stracić Aydena, i pospieszył na Zachód, by rozprawić się z Vetellim. Nie udało się ujšć zdrajcy - zbiegł do Dragonseal, gdzie z czarnoksiężnikiem utworzyli armię nieumarłych pod wodzš przeklętego rycerza, Lazara. Przedłużajšca się wojna z Vetellim oœmieliła Lormarczyków do wyparcia Rhodoków ze Wschodu, co im się udało w bitwie pod Dernidale. I póŸniej stało się nieszczęœcie - król Árule padł ofiarš zamachu, dokonanego przez sektę sykariuszy wiernych Aydenowi. Widmo rozpadu królestwa zaczęła się ziszczać... I wtedy Bogowie przyszli z pomocš - król Arthur, wróciwszy z wygnania, zebrał rozproszone oddziały lormarskie i rhôdemarskie, i z pomocš Roderika, pokonał wojska renegatów pod Rhynn. Niedobitki pokonanej armii rozpierzchły się, a Vetelli uszedł poœcigu i osiadł w swej do dziœ niezdobytej twierdzy. Wówczas rozbłysła nad Allemarkiem nowa gwiazda, w osobie młodego rycerza, Eldrika, który dzierżšc œwięty miecz Palanthira, pokonał lorda Lazara, ułatwiajšc sprzymierzonym rozprawę z upiornš armiš. Norkenowie zaœ, na wieœć o tych wydarzeniach, wycofali się na północ, obawiajšc się odsieczy zjednoczonych armii. Po tym wszystkim zawarto nowe układy - wedle nich Arthur pozostał władcš Lormarku, lecz zrzekł się zwierzchnictwa nad Rhôdemarczykami. Ci zaœ wybrali na swego króla Roderika, tym samym rozpoczynajšc okres dwuwładzy w Allemarku. I tak oto nastał 10-letni okres spokoju w naszej ojczyŸnie.˙